Με φιλμ νουάρ η φετινή θερινή προβολή της Κινηματογραφικής Λέσχης Τρικάλων

Το καλοκαίρι ήρθε για τα καλά, η ζέστη ανυπόφορη…οπότε, τι πιο δροσερό από μια ταινία δράσης, σ θερινό σινεμά;

Οπως κάθε χρόνο από το 2013, η Κινηματογραφική Λέσχη Τρικάλων διοργανώνει θερινή προβολή. Με σουβλάκι, με δροσιά, εκτός πόλης, κοντά στη φύση, με καλή παρέα και μπυρίτσα,με φιλμ νουάρ αυτή τη φορά.
Τα μέλη και οι παλιοί φίλοι της Λέσχης γνωρίζουν το καφέ-ψησταριά «Τσιαρονίκος» στη Ράξα. Κάτω από τα δέντρα, η προβολή αποκτά πρόσθετο ενδιαφέρον, ξυπνώντας μνήμες θερινών αποδράσεων παλιότερων εποχών.
Φέτος, η απόδραση θα γίνει τη Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016,στις 21:30. Εάν δεν υπάρχει δυνατότητα μετακίνησης, μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει με τους αριθμούς τηλεφώνων 6973009696 και 6972107850 για να γίνει… προσκλητήριο στα μέλη.

Η ταινία

Πρόκειται για την ταινία D.O.A. ή, στα ελληνικά, «Κυνηγώντας τον Δολοφόνο μου».
Βασισμένη σε ένα ιδιοφυές και εξαιρετικά πρωτότυπο σενάριο των Ράσελ Ρόουζ και Κλαρένς Γκριν, στην ταινία οι ανατροπές είναι ποικίλες και διαρκείς και το υπέροχο ασπρόμαυρο κάδρο του βιρτουόζου της κάμερας Ρούντολφ Ματέ δίνουν στο διαρκώς εντεινόμενο μυστήριο μια διάσταση σχεδόν απόκοσμη, σε μια πέρα για πέρα πάντως «γήινη» ταινία. D.O.A. είναι τα αρχικά της φράσης «Dead on arrival» -που σημαίνει «Νεκρός κατά την άφιξη». Και, κατά μία έννοια, αυτό ακριβώς συμβαίνει στο ξεκίνημα της ταινίας, ένα ξεκίνημα που δικαίως θεωρείται ως μία από τις πιο πρωτότυπες εναρκτήριες σκηνές ταινίας στην ιστορία του κινηματογράφου: Ο Φρανκ Μπίγκελοου, ένας μικροασφαλιστής του Σαν Φραντσίσκο, μπαίνει σε ένα αστυνομικό τμήμα της πόλης και καταγγέλλει ότι… τον έχουν δολοφονήσει! Πρωτότυπο, βέβαια, δεν είναι απλώς και μόνο το ξεκίνημα, είναι και ολόκληρη η υπόθεση της ταινίας, που δικαίως θεωρείται ως ένα από τα ωραιότερα φιλμ νουάρ που έχουν γυριστεί ποτέ.

Υπόθεση

Με κεντρικό ήρωα τον «ζωντανό-νεκρό» Μπίγκελοου (ο οποίος έχει μόλις μια μέρα ζωής μπροστά του, έχοντας ανακαλύψει ότι δηλητηριάστηκε με μία τοξική ουσία που επιφέρει το θάνατο μετά από 24 ώρες), η ταινία καταγράφει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς την προσπάθειά του κεντρικού της ήρωα να ανακαλύψει τόσο τον δολοφόνο του όσο και κάποιο αντίδοτο στο δηλητήριο που εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς στον οργανισμό του. Ο Ματέ αποφεύγει οποιεσδήποτε ηθικολογικές αναφορές και διλήμματα, παρουσιάζοντας με μαεστρικό τρόπο το πώς ένα απλοϊκός ανθρωπάκος της καθημερινότητας μπορεί να μετατραπεί σε σούπερ ήρωα αστυνομικού μυθιστορήματος όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν ή (όπως εδώ) το απαιτήσουν. Οσον αφορά δε το τέλος της ταινίας, καλύτερα ας μη σας προϊδεάσουμε. Ο Ματέ παίζει συνεχώς με τα νεύρα των θεατών (με την καλή έννοια) τους οποίους τους ρίχνει πότε στο «ο Μπίγκελοου θα ζήσει» και πότε στο «ο Μπίγκελοου θα πεθάνει». Παρόλα αυτά, το τέλος αυτό καθ αυτό δεν είναι προβλέψιμο. Αυτό και… τίποτε άλλο!

Info