Ήταν μία μέρα του 1984, όταν μία παρέα ερασιτεχνών καλλιτεχνών της πόλης αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα σύλλογο… Δικηγόροι, εκπαιδευτικοί, γιατροί, έμποροι, υπάλληλοι… έχοντας κοινό σημείο επαφής τη ζωγραφική θέλησαν να δώσουν υπόσταση στην… τέχνη στην πόλη των Τρικάλων. Προχώρησαν έτσι στην ίδρυση του Συλλόγου Τρικαλινών Ζωγράφων. Πινέλα, ακουαρέλες και τέμπερες, χρώματα κι… οράματα ανακατεύτηκαν κι έδωσαν μορφή στην ιδέα που πήρε σάρκα κι οστά κι απέκτησε διάρκεια μέσα στο χρόνο. Από τότε ο Σύλλογος Τρικαλινών Ζωγράφων έχει διαρκή παρουσία στην πόλη και συμμετέχει με διάφορες δράσεις δίνοντας χρώμα κι ομορφιά στα εικαστικά πράγματα της πόλης… Για την πορεία αυτή του Συλλόγου μέσα στο χρόνο μας μιλά η πρόεδρός του Μαρία Ζιάκα σε συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη
-κ. Ζιάκα πότε ιδρύθηκε ο Σύλλογος κι από ποιον;
-Ο Σύλλογος Τρικαλινών Ζωγράφων ξεκίνησε σαν ιδέα από μια παρέα ερασιτεχνών καλλιτεχνών της πόλης και ιδρύθηκε το 1984. Στο Καταστατικό του αναφέρονται ως ιδρυτικά μέλη 25 συμπολίτες μας, όλοι γνωστοί στο τρικαλινό κοινό, εκπαιδευτικοί, γιατροί, δικηγόροι, έμποροι, υπάλληλοι, καταξιωμένοι και στον επαγγελματικό χώρο.
-Ποιος ο στόχος του συλλόγου κατά την ίδρυσή του;
– Κίνητρο δικό τους ήταν η αγάπη για την Τέχνη και στόχος τους να δημιουργηθεί ένας φορέας, ο οποίος μέσα από τις ποικίλες δραστηριότητές του θα καλλιεργήσει την αγάπη και το ενδιαφέρον του κοινού και ιδιαίτερα των νέων προς τις εικαστικές τέχνες, με την πεποίθηση ότι οι Καλές Τέχνες καλλιεργούν τον άνθρωπο και εξυψώνουν την προσωπικότητά του.
-Πόσα μέλη έχει;
-Τα εγγεγραμμένα μέλη στους καταλόγους του Συλλόγου αυτή την περίοδο ανέρχονται στα ογδόντα (80) και σε κάθε δραστηριότητα του Συλλόγου ανταποκρίνονται από 40 έως 60 μέλη.
-Ποιος μπορεί να γίνει μέλος; Πρέπει κάποιος να είναι επαγγελματίας ζωγράφος;
-Ο Σύλλογος από την αρχή ιδρύθηκε ως εικαστικός σύλλογος επαγγελματιών και ερασιτεχνών και κάνει μέλη του, όσους κατοίκους της πόλης και του Νομού Τρικάλων ασχολούνται με τη ζωγραφική ή με άλλη από τις εικαστικές τέχνες. Έτσι, μέλη του Συλλόγου είναι καλλιτέχνες κάθε εικαστικής κατηγορίας, ασχέτως αν είναι διπλωματούχοι ή αυτοδίδακτοι, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες.
[quote_box_center]Ο καλλιτέχνης μετασχηματίζει την πίεση και την έντασή του σε έργο τέχνης. Μ’ αυτόν τον τρόπο αποφορτίζεται και, όταν το έργο έρθει σ’ επαφή με τους άλλους ανθρώπους, μπορεί να λειτουργήσει και σ’ αυτούς θετικά.[/quote_box_center]
-30 χρόνια μετά: Έχουν αλλάξει οι σκοποί του;
-Τριάντα χρόνια δεν είναι λίγα και ο σύλλογος πέρασε μέσα από πολλές καταστάσεις και δυσκολίες, κρατήθηκε ζωντανός και νομίζω σταθερός στον βασικό του στόχο, προσαρμοζόμενος και χρησιμοποιώντας φυσικά στη δράση του τα μέσα της κάθε εποχής και προσπαθώντας, ανιδιοτελώς, να είναι χρήσιμος στη μικρή μας κοινωνία.
-Εσείς πως ασχοληθήκατε με τη ζωγραφική;
-Στη ζωγραφική είμαι αυτοδίδακτη και ασχολούμαι όλη μου τη ζωή ερασιτεχνικά. Από την παιδική μου ηλικία η κλίση στη ζωγραφική ήταν εμφανής, μου άρεσε πολύ και είχα ευκολία στην αναπαράσταση, αλλά και σε θέματα της φαντασίας μου. Στα φοιτητικά μου χρόνια είχα τις πρώτες συμμετοχές σε εκθέσεις.
-Αν σας ζητούσαμε να ζωγραφίσετε αυτή την εποχή, την εποχή της κρίσης, τι θα ζωγραφίζατε;
-Αν αφεθούμε, ίσως η ζωγραφιά που θα προέκυπτε να είχε πολύ σκοτάδι… αλλά η ζωγραφική είναι χρώμα, είναι φως…θα πήγαινα κόντρα, λοιπόν, και θα έκανα μια πολύ όμορφη εικόνα, που να ταξιδέψει αυτόν που θα τη δει, να του δώσει ανάσα και να του θυμίσει ότι η ζωή είναι όμορφη και στις ανατροπές και στα δύσκολα!
-Πως αντιμετωπίζει την κρίση ένας άνθρωπος της τέχνης;
-Η κρίση, έτσι κι αλλιώς μας αγγίζει όλους, ωστόσο διαφέρουμε στο πώς ο καθένας την αντιμετωπίζει. Ο καλλιτέχνης μετασχηματίζει την πίεση και την έντασή του σε έργο τέχνης. Μ’ αυτόν τον τρόπο αποφορτίζεται και, όταν το έργο έρθει σ’ επαφή με τους άλλους ανθρώπους, μπορεί να λειτουργήσει και σ’ αυτούς θετικά.
-Αποτελεί η τέχνη διέξοδο, στα αδιέξοδα της καθημερινότητας;
-Κατά τη γνώμη μου η Τέχνη παίζει καθοριστικό ρόλο στην κοινωνία, γι αυτό, ιδιαίτερα σε περιόδους δύσκολες, κρίσης, πολέμου, έλλειψης ελευθερίας, παρατηρείται έξαρση της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της αποδοχής της, οπότε, ναι πιστεύω πως δίνει διεξόδους και μάλιστα με πολλούς τρόπους.
-Φέτος με αφορμή τα 30 χρόνια από την ίδρυση του Συλλόγου διοργανώσατε κάποιες εκδηλώσεις το χειμώνα. Θα έχουν και συνέχεια;
-Το 2014 ο Σύλλογος γιόρτασε τα 30 του χρόνια με την έκδοση ενός λευκώματος. Οι εκδηλώσεις του περασμένου Δεκεμβρίου για την παρουσίαση αυτού του λευκώματος έκλεισαν μια περίοδο στην ιστορία του συλλόγου και άνοιξαν μια καινούργια.
-Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια;
–Σ’ ό,τι αφορά το μέλλον, κατ’ αρχήν κρατάμε την «παράδοση» με τις ετήσιες ομαδικές εκθέσεις στην πόλη μας και στην Καλαμπάκα, καθώς και τις πρωτοβουλίες για δράσεις κοινωφελείς ή φιλανθρωπικούς σκοπούς, με ανιδιοτελή προσφορά έργων.
Επιδιώκουμε, σταθερά, συνεργασία με τις τοπικές αρχές ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να προγραμματίζουμε τη συμμετοχή μας, σε όποια πολιτιστική δραστηριότητα της πόλης είναι δυνατόν και να συμβάλουμε στην αξιοποίηση με τον καλύτερο τρόπο των σημαντικών συλλογών ζωγραφικής που βρίσκονται στην κατοχή της (συλλογή Μάρκελλου και Μουσείο Κατσικογιάννη).
Από καιρό, παρατηρώντας τον τρόπο που τα παιδιά, ιδιαίτερα στις πιο μικρές ηλικίες, «βλέπουν» τα έργα τέχνης και εκφράζουν με αυθορμητισμό τις εντυπώσεις τους, όταν επισκέπτονται τις εκθέσεις μας με τα σχολεία τους, εδραιώνεται η πεποίθησή μας ότι οι δραστηριότητές μας θα πρέπει, οπωσδήποτε, να τα περιλαμβάνουν. Κάναμε το πρώτο βήμα: Στη φετινή μας έκθεση στο τζαμί βάλαμε μέσα και τα παιδιά , έβλεπαν τους καλλιτέχνες να ζωγραφίζουν, ζωγράφιζαν κι αυτά με υλικά που τους παρείχαμε και είχαν τη χαρά να βλέπουν εκτεθειμένα τα έργα τους. Ήταν σωστό πανηγύρι! Τώρα συζητάμε και σχεδιάζουμε δράσεις και στο χώρο των σχολείων σε συνεργασία, φυσικά, με τους εκπαιδευτικούς.
Αξιοποιούμε τις νέες τεχνολογίες, στην επικοινωνία μέσω του Διαδικτύου. Ήδη διατηρούμε Σελίδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (https://www.facebook.com/Trik.Zografoi.1984?ref=bookmarks), μέσω της οποίας προβάλλουμε τη δουλειά μας, ερχόμαστε σε επαφή με άλλους καλλιτεχνικούς φορείς και συλλόγους, και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για κοινές δράσεις και συνεργασίες.
Ακόμη, έχει δρομολογηθεί, με τη συνδρομή του Δήμου, μέσω του “e-trikala” το επόμενο βήμα που είναι η δημιουργία Ιστοσελίδας του Συλλόγου, του προσωπικού του ψηφιακού χώρου.
Μέσα στους στόχους μας επίσης είναι (και το συζητούμε με τη Δημοτική Αρχή) να βρεθεί ένας χώρος για να στεγάσουμε και να αναπτύξουμε τις δραστηριότητές μας, γιατί στην ουσία είμαστε «άστεγοι» και η ύπαρξη ενός τέτοιου χώρου θα δώσει λύση σε ένα πάγιο αίτημα και χρόνιο πρόβλημα του Συλλόγου, το οποίο γίνεται τροχοπέδη στην επίτευξη των στόχων και την ανάπτυξη των δυνατοτήτων του.
– Πως μπορεί κάποιος να έρθει σε επαφή με το Σύλλογο;
– Προς το παρόν η επαφή με το Σύλλογο γίνεται με το προσωπικό τηλέφωνο του εκάστοτε προέδρου και οι συναντήσεις σε δημόσιους χώρους, λόγω του προβλήματος που ανέφερα απαντώντας στην προηγούμενη ερώτηση.
-Παροτρύνετε τους γονείς να προτρέπουν τα παιδιά τους να ασχοληθούν με την ζωγραφική;
-Φυσικά, γιατί πιστεύουμε ότι η επαφή και η ενασχόληση με τη ζωγραφική, με τις καλές τέχνες γενικότερα, καλλιεργεί το πνεύμα και λειτουργεί πολύ θετικά στη συγκρότηση της προσωπικότητας των παιδιών.
-Μπορεί να πει κάποιος ότι ποτέ δεν είναι αργά να ασχοληθεί;
-Μα, σίγουρα ποτέ δεν είναι αργά, πολύ περισσότερο, αν η «όψιμη» ενασχόληση με την τέχνη, προκύπτει από μια ισχυρή εσωτερική παρόρμηση, επιθυμία ανεκπλήρωτη, λόγω των αναγκών της ζωής!
Από τον Ιούνιο του 2014 η σύνθεση του ΔΣ του Συλλόγου Τρικαλινών Ζωγράφων είναι η εξής:
Πρόεδρος: Ζιάκα Μαρία
Αντιπρόεδρος: Ταμπρατζή Ελένη
Γ. Γραμματέας: Καραλής Σπύρος
Ταμίας: Κομπόλια Έφη
Μέλη: Τσίκος Δημήτριος, Μπουσδούκος Αναστάσιος και Μπούρα Μαίρη.
Η συνέντευξη έχει δημοσιευτεί στη ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ
