Κώστας Όκκας: «Τα τελευταία χρόνια η φιλοζωία αυξάνεται»

Ο γνωστός κτηνίατρος μας μιλά για τις ευθύνες μας όταν αποκτούμε κατοικίδιο, τα αδέσποτα, καταδικάζει τη θανάτωση ζώων και μας δίνει συμβουλέςΟ Κώστας Όκκας είναι αυτό που λέμε μία προσωπικότητα πολυσχιδής. Επαγγελματικά ασχολείται με τα ζώα. Όντας κτηνίατρος έχει κληθεί να παράσχει τις υπηρεσίες του σε εκατοντάδες ζώα, ακόμη και ζώα όχι τόσο συνηθισμένα, όπως είναι ένα ιγκουάνα ή ένας πύθωνας, αλλά κι άλογα αφού εργάζεται παράλληλα στο ιπποφορβείο της Λαζαρίνας. «Πρόκειται για μια προκλητική και ταυτόχρονα γοητευτική εμπειρία το να δουλεύεις με αυτά τα υπέροχα πλάσματα, τα άλογα, σε αυτήν την καταπράσινη όαση» λέει ο ίδιος σε συνέντευξη που μας παραχώρησε. Εκτός όμως από την αγάπη του για τα ζώα μας μιλά και για μία άλλη «μεγάλη του αγάπη» το τραγούδι. «Το τραγούδι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, με γεμίζει συναισθηματικά» μας εξηγεί. Παλιότερα ασχολήθηκε με το τραγούδι επαγγελματικά, ενώ τα τελευταία χρόνια τον συναντάμε σε εκδηλώσεις με την ορχήστρα «Βασίλης Τσιτσάνης». Πώς συνδυάζει ένας κτηνίατρος την αγάπη για τα ζώα με την αγάπη για το τραγούδι; Την απάντηση μας δίνει ο ίδιος…

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

 -κ. Όκκα, θα χαρακτηρίζατε ως φιλόζωους τους Τρικαλινούς;

-Θα έλεγα ότι η Τρικαλινή κοινωνία, όπως και οι περισσότερες εξάλλου, είναι ένα μωσαϊκό ανθρώπων με διαφορετικές αντιλήψεις για τα τετράποδα. Υπάρχουν από φανατικοί φιλόζωοι έως, ευτυχώς πολύ λίγοι, άνθρωποι που αντιπαθούν τα ζώα. Το σίγουρο είναι ότι τα τελευταία χρόνια η φιλοζωία αυξάνεται. Πλέον βλέπουμε πολύ περισσότερους ανθρώπους να κάνουν βόλτα με τα κατοικίδιά τους. Αυτό έχει να κάνει, αφενός με την αποξένωση που βιώνει ο σύγχρονος αστός και την απομόνωσή του στα του οίκου του, αφετέρου με την ανάγκη του να «επικοινωνήσει» και να διοχετεύσει την αγάπη του και τα συναισθήματά του σε όντα που μπορούν να τον «ακούσουν» και να του εκδηλώσουν απεριόριστη αγάπη. Κι αυτό το κάνουν τα ζώα πάρα πολύ καλά.

-Όταν αποκτάς ένα ζώο είναι σαν να αποκτάς ένα παιδί;

-Σαφέστατα, όταν αποκτάς ένα κατοικίδιο το καθιστάς ενεργό μέλος της οικογένειας, γιατί δεν μπορείς να ζητάς αγάπη και αφοσίωση αν δεν μπορείς να προσφέρεις τη στοιχειώδη ευζωία και αξιοπρεπή διαβίωση που χρειάζεται το ζώο. Ένα ζώο  στο σπίτι συνεπάγεται και την ανάληψη ορισμένων υποχρεώσεων και ευθυνών απέναντι σε αυτό και θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη πριν την απόφαση για την απόκτησή του. Προσωπικά συμβουλεύω τους ανθρώπους που δεν έχουν ελεύθερο χρόνο ή αρκετό χώρο να το ξανασκέφτονται πριν αναλάβουν ένα ζωάκι.

-Κοστίζει η φιλοξενία ενός κατοικίδιου;

-Το κόστος συντήρησης ενός κατοικίδιου αφορά στη διατροφή του και στη διατήρηση καλής υγείας. Σαφώς δεν είναι μηδαμινό, όμως μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με το πορτοφόλι, αλλά και τις απαιτήσεις του ιδιοκτήτη. Όπως και να έχει, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε τους ιδιοκτήτες  των κατοικίδιων να ξοδεύουν αρκετά χρήματα για την πρόληψη και την περίθαλψή τους παρά τη δυσμενή οικονομική συγκυρία που βιώνουμε.

[quote_box_center]«Ένα ζώο  στο σπίτι συνεπάγεται και την ανάληψη ορισμένων υποχρεώσεων κι ευθυνών απέναντι σε αυτό και θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη πριν την απόφαση για την απόκτησή του»[/quote_box_center]

-Ποια τα οφέλη της στείρωσης;

-Η στείρωση θα πρέπει να πραγματοποιείται στις περιπτώσεις που ο ιδιοκτήτης δεν επιθυμεί να ζευγαρώσει το ζώο του. Είναι απαραίτητη γιατί, αφενός αποφεύγονται πολλές παθολογικές καταστάσεις που συνδέονται με την αναπαραγωγή, αφετέρου περιορίζεται η «μάστιγα» των αδέσποτων.

-Εμβόλια, τσιπ, θεραπείες… Ακολουθούν τα απαραίτητα οι ιδιοκτήτες;

-Όπως ανέφερα πρωτύτερα, οι ιδιοκτήτες σήμερα δαπανούν αρκετά χρήματα για την υγεία του κατοικίδιού τους και αναφέρομαι τόσο στα εμβόλια όσο και στις θεραπείες των άρρωστων ζώων. Σε ό,τι αφορά την εφαρμογή ηλεκτρονικής ταυτοποίησης (microchip) που είναι υποχρεωτική από το νόμο, δεν θα έλεγα ότι βρισκόμαστε ακόμη στο επιθυμητό επίπεδο, καθώς πολλοί το αμελούν, γεγονός που και αυτό συμβάλλει στη διαιώνιση του προβλήματος των αδέσποτων.

-Ποιο είναι το πιο σπάνιο είδος ζώου στο οποίο κληθήκατε να παρέχετε τις υπηρεσίες σας;

-Πριν αρκετά χρόνια μου φέρανε στο ιατρείο ένα ιγκουάνα που είχε πολύ άσχημο και απολεπισμένο δέρμα. Καταφεύγοντας σε βιβλία και εξειδικευμένους στο είδος συναδέλφους διαπιστώσαμε ότι το πρόβλημα οφείλονταν σε αβιταμίνωση κι έτσι μπορέσαμε και το διορθώσαμε. Επίσης, κάποτε ένας γνωστός μου ζήτησε τη βοήθειά μου για ένα φίδι που είχε στο σπίτι, συγκεκριμένα έναν πύθωνα, χωρίς όμως να μπορέσω να τον βοηθήσω ιδιαίτερα. Ευτυχώς πάντως δεν το προσκόμισε στο ιατρείο μου.

-Αδέσποτα… Μεγάλη πληγή για την πόλη… Ο κόσμος φοβάται…

-Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος αν και το θέμα είναι τεράστιο. Το πρόβλημα των αδέσποτων ξεκινά από την πολύ κακή νοοτροπία μας σαν ιδιοκτήτες, αφού μόλις μεγαλώσει το κουτάβι ή τα παιδιά μας για τα οποία πήραμε το κουτάβι για να «παίξουν», το παρατάμε στην τύχη του, δεν το στειρώνουμε και … διαιωνίζεται το πρόβλημα. Το ίδιο συμβαίνει αρκετές φορές όταν κάποιος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα έξοδα ή δεν έχει πού να διαθέσει τα νεογέννητα  κουτάβια. Άραγε μόνο αλλαγή νοοτροπίας χρειάζεται;

Όχι, χρειάζεται και αποφασιστικότητα της Πολιτείας με εφαρμογή σωστών προγραμμάτων περισυλλογής και στείρωσης των αδέσποτων, καθώς και έλεγχο της ηλεκτρονικής ταυτοποίησης των σκύλων που αποτελούν ουσιαστικά το πρόβλημα.

Επίσης, θα πρέπει να στηριχθούν οικονομικά τα φιλοζωικά σωματεία από την Πολιτεία και όχι να λειτουργούν μόνο στα πλαίσια του εθελοντισμού. Όμως σε αυτήν την οικονομική συγκυρία … τι να λέμε …

Εν πάσει περιπτώσει, ο κόσμος φοβάται και έχει δίκιο, καθώς ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα είχαμε κάποια σποραδικά κρούσματα επιθέσεων, όμως το κεφάλαιο των αδέσποτων σηκώνει πολύ κουβέντα και μεγάλη ανάλυση και δεν μπορεί να εξαντληθεί φυσικά στα πλαίσια αυτής της συνέντευξης.

-Το τελευταίο διάστημα έχουν σημειωθεί περιστατικά μαζικής θανάτωσης αδέσποτων. Κάντε μου ένα σχόλιο.

-Δυστυχώς είμαστε ίσως η μόνη ‘πολιτισμένη’ δυτική χώρα στην οποία συμβαίνει αυτό το λυπηρό φαινόμενο. Μόνο ένα σχόλιο μπορώ να κάνω, ΝΤΡΟΠΗ! Η θανάτωση ενός πλάσματος είναι έγκλημα είτε αφορά άνθρωπο ή ζώο και μόνο σαν έγκλημα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από όλους μας. Αποτελεί δυστυχώς μία ακόμη ένδειξη του φτωχού μορφωτικού επιπέδου που έχει ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και την έλλειψη περιβαλλοντικής κουλτούρας που μας χαρακτηρίζει σαν λαό. Τα τελευταία χρόνια ο νόμος έχει γίνει πολύ αυστηρός, καθώς προβλέπει μακροχρόνιες ποινές κάθειρξης και εξοντωτικά πρόστιμα για τους εγκληματίες και ελπίζω ότι έτσι θα μειωθούν αυτά τα περιστατικά που δυστυχώς αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι συνέχεια στα ιατρεία τους. Από την άλλη μεριά δεν γίνεται να μην εξάρω τον χαρακτήρα και τη νοοτροπία των νέων παιδιών, όπου στη συντριπτική τους πλειοψηφία βλέπουμε να αγαπούν και να σέβονται τα ζώα κι έτσι ελπίζω πραγματικά πως σε λίγα χρόνια το φαινόμενο αυτό θα εξαφανιστεί.

-Εργάζεστε στο ιπποφορβείο της Λαζαρίνας. Έχετε εξειδίκευση στα άλογα; Μιλήστε μας για τη δουλειά σας.

-Τα τελευταία 14 χρόνια, εκτός από το ιατρείο μου, εργάζομαι παράλληλα τα πρωινά στο ιπποφορβείο της Λαζαρίνας. Πρόκειται για μια προκλητική και ταυτόχρονα γοητευτική εμπειρία το να δουλεύεις με αυτά τα υπέροχα πλάσματα, τα άλογα, σε αυτήν την καταπράσινη όαση. Όποιος έχει επισκεφθεί το κτήμα καταλαβαίνει τι εννοώ. Η δουλειά μου εκεί είναι αρκετά απαιτητική, καθώς απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρίες που δεν μπορείς εύκολα να βρεις αλλού στον Ελλαδικό χώρο. Έτσι, με συνεχή επιμορφωτικά σεμινάρια στο εξωτερικό, αλλά και αρκετό διάβασμα, εξειδικεύτηκα αρκετά καλά στα άλογα, τα οποία, όπως και τα σκυλιά και οι γάτες, ανήκουν στα ζώα συντροφιάς. Προσπαθώ λοιπόν τα τελευταία χρόνια να ισορροπώ ανάμεσα στις δύο εργασίες μου, έτσι ώστε να αφήνω τα λιγότερα δυνατά κενά και να βρίσκομαι εκεί που υπάρχει ανάγκη περίθαλψης.

 -Παράλληλα με τη δουλειά σας ως κτηνίατρος , έχετε μία δεύτερη… επαγγελματική ζωή. Είσαστε καλλιτέχνης. Τραγουδάτε…

-Ναι, τραγουδάω από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, καθώς από μικρό παιδί είχα αυτό το, ας μου επιτραπεί ο όρος, «ταλέντο». Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Το τραγούδι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, με γεμίζει συναισθηματικά. Στο τραγούδι καταφεύγω όταν είμαι στεναχωρημένος, αγχωμένος ή ευτυχισμένος. Μου δίνει απίστευτα συναισθήματα, τα οποία μοιράζομαι με τους φίλους μου ή με την οικογένειά μου που, παρεπιπτόντως, είναι μουσική οικογένεια, καθώς και τα τρία μου παιδιά αγαπούν και ασχολούνται με τη μουσική. Παλαιότερα σαν φοιτητής, το έκανα ως επάγγελμα και δούλεψα σε πολλά μουσικά στέκια της Θεσσαλονίκης, ενώ έχω τραγουδήσει με αρκετά μεγάλα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου. Αργότερα, γυρίζοντας στα Τρίκαλα τα πρώτα χρόνια εργάστηκα και σε τοπικά στέκια. Ο ερχομός όμως των παιδιών μου και οι ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις στο ιατρείο μου δεν συμβάδιζαν με τη νυχτερινή εργασία, έτσι σταμάτησα από το 2002 να τραγουδώ επαγγελματικά και πλέον είμαι μόνο ερασιτέχνης. Βέβαια, εξακολουθώ να τραγουδώ σε διάφορες εκδηλώσεις της ορχήστρας ‘Βασίλης Τσιτσάνης’ της οποίας είμαι ενεργό μέλος από τη σύστασή της, ενώ σε λίγο καιρό ετοιμάζω ένα μουσικό αφιέρωμα στους συνθέτες Γιάννη Σπανό και Μίμη Πλέσσα σε γνωστή μουσική σκηνή της πόλης.

-Πως συνδυάζει ένας κτηνίατρος την αγάπη για τα ζώα με την αγάπη για το τραγούδι;

-Είναι πάρα πολύ εύκολο να συνδυάζει κάποιος δύο πράγματα που αγαπά πολύ. Εξάλλου το τραγούδι είναι πλέον χόμπυ για μένα κι όχι επάγγελμα, οπότε νομίζω ότι είναι πολύ εύκολο και θα έλεγα αυτονόητο ότι μπορώ να ασχοληθώ και με τη δουλειά μου, αλλά και με το χόμπυ μου, όπως κάνουν και τόσοι άλλοι άνθρωποι γύρω μας. Τέλος, για να είμαι ειλικρινής, οι γνωριμίες τόσων ανθρώπων που έχω κάνει στο τραγούδι με έχουν βοηθήσει αρκετά στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα σαν κτηνίατρος.

-Που μπορεί να σας βρει κάποιος;

-Πάρα πολύ εύκολο … Κάθε πρωί στο ιπποφορβείο, κάθε απόγευμα στο ιατρείο μου και … όλη τη μέρα στο κινητό μου.

[quote_box_center]

Βιογραφικό

Ο Κώστας Όκκας γεννήθηκε το 1969 στην Αθήνα και την ίδια χρονιά η οικογένειά του μετακόμισε στα Τρίκαλα. Είναι απόφοιτος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Από το 1998 διατηρεί ιατρείο μικρών ζώων στα Τρίκαλα, ενώ από το 2003 εργάζεται παράλληλα και στο ιπποφορβείο της εταιρίας QUEENSWAY στη Λαζαρίνα Καρδίτσας ως υπεύθυνος κτηνίατρος. Είναι μέλος της Ελληνικής Κτηνιατρικής Δερματολογικής Εταιρίας, ενώ διετέλεσε και αντιπρόεδρος του Κτηνιατρικού Συλλόγου Τρικάλων.

Στο παρελθόν διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Μετσοβιτών του νομού Τρικάλων, αφού κατάγεται από το Μέτσοβο. Χόμπυ του είναι το τραγούδι, ενώ είναι ενεργό μέλος της ορχήστρας «Βασίλης Τσιτσάνης» από την ίδρυσή της έως σήμερα.

Είναι παντρεμένος με την καθηγήτρια Αγγλικών Ελπίδα Αθανασάκη, με την οποία έχουν αποκτήσει τρία παιδιά, ένα αγόρι και δύο κορίτσια.

[/quote_box_center]