Από πολύ νωρίς το πρωί οι τάφοι μετατρέπονται σε τραπέζια, οι άνθρωποι που συγκεντρώνονται στρώνουν τραπεζομάντιλα και βάζουν στους τάφους φαγητά και ποτά. Το θέαμα θυμίζει πασχαλινό τραπέζι. Κόκκινα αυγά, αλμυρά και γλυκά βουτήματα, κρέας, πατάτες, αλλαντικά και τυριά, σαλάτες και βέβαια βότκα και κρασί.

Το «ζωή σε σας» γίνεται πραγματικότητα, νέοι, ηλικιωμένοι και παιδιά γίνονται μια παρέα. Άλλοι λιγότερο χαμογελαστοί και άλλοι με πιο ανάλαφρη διάθεση. «Είναι μια ευκαιρία να δεις συγγενείς και φίλους που έχεις να τους δεις καιρό, να μάθεις τα νέα τους και ταυτόχρονα να θυμηθείς τους ανθρώπους που χάθηκαν», λέει η Λουντμίλα, ενώ κάθεται με φίλες της δίπλα στον τάφο του πατέρα της.

Το έθιμο περιλαμβάνει και βόλτα από όλους σε τάφους συγγενών, φίλων ή και αγνώστων, με κοινό σκοπό να τιμήσουν τους νεκρούς που χάθηκαν. Πλησιάζοντας στον τάφο πρέπει να δεχτείς το ποτό που σου προσφέρουν, βότκα ή κρασί.

Πιο κάτω, ιερείς περιφέρονται από μνήμα σε μνήμα, ψέλνουν το αναστάσιμο τροπάριο και λένε μια προσευχή για την ψυχή του μακαρίτη.

Φεύγοντας οι επισκέπτες αφήνουν κόκκινα αυγά στους τάφους, και ένα ποτηράκι βότκα για τον νεκρό. Η σιωπή επιστρέφει στο νεκροταφείο και η ζωή συνεχίζεται.

πηγή :grekamag.gr