Κραυγή απόγνωσης από τη μητέρα της Άσπας Μπόγρη: Να με ξεκουράσει κάποιος από το σταυρό που κουβαλάω

Ζητάμε το αυτονόητο: Τη στήριξη της πολιτείας για όλα αυτά τα παιδιά

Μία κοπέλα με τραγική ιστορία, η Άσπα Μπόγρη, δίνει τεράστιο αγώνα για να μπορέσει να ζήσει μία κανονική ζωή. Μία ζωή που διακόπηκε με βίαιο τρόπο μόλις στα 17 της χρόνια όταν δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τον ίδιο της τον πατέρα. Την πυροβόλησε εξ επαφής μετά τη μεσημεριανή τους έξοδο για φαγητό στα Φιλαράκια, στην πλατεία Λαϊκής Αγοράς του Άργους. Τα οικονομικά προβλήματα αλλά και το γεγονός ότι η σύζυγός του τον εγκατέλειψε ήταν οι λόγος που όπλισαν το χέρι του και τον έστρεψαν εναντίον του παιδιού του.

Η άτυχη κοπέλα μεταφέρθηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΚΑΤ , ενώ  εδώ κι αρκετούς  μήνες το κορίτσι με τα ξανθά μαλλιά, βρίσκεται στη Λάρισα στο Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας Animus.

Κατάσταση

Στο πλευρό της όλο αυτό το διάστημα φύλακας άγγελός της και προστάτης της είναι η μητέρα της Σπυριδούλα Φατούρου. Συζητώντας μαζί της εκείνο που καταλαβαίνει κανείς είναι ότι ο πόνος γίνεται δύναμη όταν πρέπει να προστατεύσεις το παιδί σου. Είναι αυτό αρκετό; Όλο αυτό το διάστημα η Άσπα χρειάζεται να κάνει ειδικές θεραπείες για να επανέλθει στη ζωή. Τα έξοδα τεράστια. Εκείνο που εξηγεί είναι ότι για την αποκατάσταση τέτοιων περιστατικών δεν υπάρχει δημόσιο κέντρο κι ως εκ τούτου εκ των πραγμάτων η επιλογή του ιδιωτικού κέντρου είναι μονόδρομος.

Το Ταμείο καλύπτει τις βασικές θεραπείες, όπως μας λέει, όμως σε τέτοιες περιπτώσεις οι βασικές θεραπείες δεν μπορούν να επαναφέρουν ένα παιδί στη ζωή. Δεν είναι αρκετές.

Η κ. Φατούρου με την Άσπα σε ευτυχισμένες στιγμές… “Ναι υπήρξαν και τέτοιες κάποτε” μας λέει

Κλινική εικόνα

«Έχουμε κάνει πρόοδο γιατί η Άσπα ακολουθεί ειδικά προγράμματα και θεραπείες. Αυτή τη στιγμή η Ασπασία αναπνέει και καταπίνει πλέον χωρίς μηχανική υποστήριξη. Βρίσκεται σε ένα στάδιο όπου είναι σε εγρήγορση καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και επικοινωνεί κάνοντας κινήσεις με το κεφάλι. Δεν μπερδεύεται και έχει μνήμη. Κλαίει και χαμογελά…» μας εξηγεί.

Κραυγή απόγνωσης

 «Σας εκφράζω κραυγή απόγνωσης. Να βρεθεί κάποιος να με ξεκουράσει από το σταυρό που κουβαλάω» μας λέει και μας συγκλονίζει. Όπως μας εξηγεί,  είναι αδύνατον  πλέον να ανταπεξέλθει οικονομικά. «Πρέπει να καλυφθούν με κάποιον τρόπο τα τεράστια έξοδα. Εδώ απαιτείται να διαθέτεις το 4πλάσσιο του βασικού μισθού. Ας επιστρατευτεί η Κυβέρνηση, το Κράτος για αυτά τα παιδιά. Δεν είμαι μόνο εγώ. Υπάρχουν πολλά άλλα παιδιά που βρίσκονται σε αντίστοιχη κατάσταση» υπογραμμίζει.

Και για να μην εξαχθούν λάθος συμπεράσματα η κ. Φατούρου ξεκαθαρίζει ότι δεν ζητά οικονομική ενίσχυση από τον κόσμο. «Ο κόσμος με στήριξε πολύ. Δεν περίμενα τέτοια ανθρωπιά» μας λέει.

[quote_box_center]

«Ζητάμε το αυτονόητο»

«Ζητάμε το αυτονόητο για τα παιδιά μας. Εξαγριώθηκα όταν είδα τη μητέρα της μικρής Ραφαέλας να πέφτει στα πόδια του κ. Κουρουμπλή. Έπρεπε να φτάσει στην απόγνωση και να πέσει στα πόδια του για να βοηθήσει; Εγώ προσπάθησα να δημιουργήσω ένα παιδί με αρχές κι αξίες για να παραδώσω ένα σωστό Έλληνα πολίτη και το Κράτος τι έκανε; Πως προστάτευσε πριν το παιδί μου και πως το προστατεύει και τώρα; Μιλάνε όλοι για την κρίση και τα μαγαζιά που κλείνουν… Τα μαγαζιά ξανανοίγουν… Εδώ πεθαίνουν παιδιά. Η επόμενη μέρα αυτών των παιδιών είναι πολύ δύσκολη. Η Πολιτεία τα καταδικάζει; Ας βοηθήσει. Αφού δεν βοηθάει πριν για να τα προστατεύσει, ας τα βοηθήσει μετά. Δεν υπάρχει Κράτος πρόνοιας. Η Πολιτεία δεν με βοήθησε» αναφέρει.

[/quote_box_center]

Σημείωση

Τους τελευταίους μήνες μέσα από το trikalaview.gr σε καθημερινή σχεδόν βάση μιλάμε με ανθρώπους που μας τονίζουν την αναλγησία του Κράτους που μόνο κατ΄επίφασην μπορεί να χαρακτηριστεί Κράτος πρόνοιας. Ολιγωρία, λύσεις που θα μπορούσαν να δοθούν αλλά καθυστερούν να έρθουν, γραφειοκρατία και πολλά άλλα μπαίνουν εμπόδιο στις ζωές ανθρώπων. Θα προβάλουμε τις ιστορίες ανθρώπων που θεωρούμε ότι έχουν ανάγκη για να βρεθούν λύσεις. Μέσα από τις ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η φωνή μας γίνεται πιο δυνατή και δεν είναι λίγες οι φορές που έχει φτάσει στα αυτιά εκείνων που μπορούν να βοηθήσουν. Θα θέλαμε πολύ την επόμενη φορά που θα μιλήσουμε με την κ. Φατούρου να έχει βρεθεί μία λύση και η Άσπα να είναι σε θέση να μας χαμογελάσει με ένα από εκείνα τα λαμπερά χαμόγελά της.