Ο Σεπτέμβρης, του Σεπτέμβρη, το Σεπτέμβρη, ω Σεπτέμβρη!
Γράφει ο Θεσσαλός Πολίτης Βάιος Φασούλας
…Τρέξτε αδέλφια μου κι εσήμανε η άγια ώρα,
-μια άγια ώρα, που ποτέ δε θα μας ξαναρθεί-
σε οικουμενικό προσκλητήριο, τώρα μας καλεί
με πρωταγωνιστάδες, εμάς τους απογόνους του
Ομήρου, του Πίνδαρου, των Αθανάτων και του Πνεύματος,
που φτάνουν πλέον σε σημείο να χαθούν…
Σάββατο σήμερα 25 του Σεπτέμβρη και στο Θεσσαλικό κάμπο βρέχει. Σάββατο ήταν και το πρώτο του (04-09-10) και πολλοί, Θεσσαλοί, τον μήνα Σεπτέμβρη του 2010, θα τον θυμούνται. Βίαιος και καταστροφικός με τα φυσικά του-άλλοτε κάλλη και άλλοτε όργια-, έπνιξε, ξεπάστρεψε και φτώχυνε τον έτσι και αλλιώς Θεσσαλικό κάμπο. Με το έμπα του οι καταρρακτώδες βροχές του, (ευτυχώς, μερικών εικοσιτετραώρων διάρκειας) μόνο ανθρώπινα θύματα δεν άφησαν. Το κομματικό και άθλιο κράτος των Ελλήνων πρέπει να νιώθει υπερήφανο και μαζί του όλοι οι υποστηριχτές του, όπως αυτοί και να λέγονται. Η απουσία και η αδιαφορία του συνοδευόμενη πάντα με βερμπαλιστικές υποσχέσεις επιτρέπουν στα φυσικά θεριά να αλωνίζουν,(αφανίζουν πρέπει να πούμε) αφού στο πέρασμά τους δεν συναντούν κανένα εμπόδιο παρά μόνο τις καλλιέργειες των φουκαράδων χωρικών να αγγελοκρούονται και να παραδίδονται αμαχητί στο μένος των βροχοπτώσεων και λοιπόν ουρλιασμάτων της φύσης.
Οι Πολίτες, με το επιθετικό μένος του Σεπτέμβρη, έζησαν ακόμα μια δοκιμασία απογοήτευσης και πίκρας, αγανάκτησης και οργής που με τους «ρυθμούς» των πρασινογάλαζων που ακολουθήθηκαν μέχρι σήμερα, δεν το ευχόμαστε, αλλά είναι βέβαιο πως η οργή και η αγανάκτηση, η πίκρα και η αέναη κοροϊδία των άθλιων ταγών όχι μόνο έναντι των αγροτών-καλλιεργητών αλλά ολόκληρης της κοινωνίας, θα εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτη καταιγίδα και κανένα «αντιπλημμυρικό» έργο δε θα μπορεί να την ανατρέψει ή να την αλλάξει πορεία.
Προς αποφυγή τέτοιων ακραίων φαινομένων, καλούνται όλοι οι Πολίτες της Χώρας των κλεφτών και των απατεώνων, όπως στις διοικητικές εκλογές της Περιφέρειας να είναι πολύ προσεχτικοί στις επιλογές τους. Να αφουγκραστούν τα απλά και μεστά μηνύματά μας, να κλείσουν τα αφτιά τους σε κάθε βαρύγδουπο και γλοιώδη ήχο, είτε αυτός προέρχεται από λιγδιασμένα λαρύγγια, είτε από φερέφωνα ηλεκτρονικά ή… ανθρώπινα κάθε μεγέθους, ικανά να καταπατούν και να αλλοιώνουν την νοημοσύνη των Πολιτών και να τους εγκλωβίζουν στη σήψη και στη λήθη. Η επιλογή προσώπων που έχουν ακόμα και μακρινές συγγένειες με το χάνι του κομματικού κράτους, θα πρέπει να αλλάξει πορεία. Επιλέγοντας ανθρώπους ικανούς και μόνον που θα ενδιαφερθούν όχι για την κουτάλα και δόξα αλλά για την αποκατάσταση της ελληνικής κοινωνίας στους ρυθμούς και στα ύψη που τις αντιστοιχεί.
«Τρέξτε αδέλφια μου κι εσήμανε η άγια ώρα…», καιρός πια να επιστρέψουν στα σπίτια τους κάθε εμπλεκόμενοι στη βρωμιά και να επανέλθει παν’ απ’ όλα ο πολιτισμός και η ηθική. Η αποδόμηση των υπαρκτών ΤΑ και η ανασυγκρότησή τους επιβάλλεται. Η αποδόμηση της ελεεινής και ανίκανης σημερινής Κεντρικής Εξουσίας σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από τις «Καλλικρατικές» εκλογές του Νοεμβρίου του 2010. Και όπως κάθε φορά θυμίζουμε και σήμερα στους Πολίτες μια ρήση που λέει: «Μην περιμένεις να πεθάνει πρώτα η μάνα σου για να δεις ότι υπάρχει θάνατος». Και θάνατος δεν είναι μόνο ο φυσικός! Είναι πολυδιάστατος και πολυπρόσωπος ακριβώς όπως το βιώνει σήμερα η Ελλάδα και οι Έλληνες με τα μνημόνια, τις τρόικες και χίλια δυο εκτρώματα και ευρωμασκαραλίκια που ο πολυταξιδιάρης …σοσιαλιστής έλληνας Πρωθυπουργός φρόντισε να μας φέρει.
Θα κλείσουμε χαριτολογώντας και θα μεταφερθούμε στα πεδία των περασμένων καταρρακτωδών βροχών, εκεί που πνίγηκε ο μόχθος των ανθρώπων του Θεσσαλικού κάμπου, εκεί που ξεπηδά μια νέα ελπίδα,(αδράξτε την Πολίτες),εκεί που παλιά βλέπαμε κούτσουρα και σβουνιές, γαϊδούρια και κατσίκες φουσκωμένα σαν τουλούμια παρασυρόμενα από τα ορμητικά νερά των ποταμών που κατέκλυζαν τον κάμπο. Βέβαια τα καημένα γαϊδουράκια δεν τα βλέπουμε πια όχι γιατί ελήφθησαν κάποια προστατευτικά – αντιπλημμυρικά μέτρα (αλίμονο να φτιάχνανε έργα και για τα γαϊδούρια!!) αλλά το ανθρώπινο είδος τα έφαγε, τα πούλησε ή τα εξολόθρευσε.. Και να πει κανείς ότι λείψανε τα δίποδα γομάρια και κατσίκες ποιος θα ’σκαγε; Δεν ευχόμαστε να δούμε κάτι τέτοιο, ευχόμαστε όμως στις στρωματοποιημένες μάζες να μιμηθούν τις καταιγίδες όχι για να πνίξουν κόσμο αλλά για να ξεριζώσουν τη βρωμιά απ’ τη στρούγκα- κράτος των λαμόγιων, της ρεμούλας, του σκοταδισμού, της χρεοκοπίας και της παράδοσης της Χώρας σε εμπόρων χέρια.
Η συγκρότηση και η δομή μιας χώρας ξεκινά μέσα από τους θεσμούς της Τ.Α. Εξάλλου αυτό φαίνεται από το φανερό ενδιαφέρων των κομμάτων εξουσίας και τις ποικίλες εκφάνσεις της αθλιότητας που επικρατεί.
Πολίτες το «Καθοδόν προς το χάος» μπορεί να ανατραπεί!
«Τρέξτε αδέλφια μου κι εσήμανε η άγια ώρα…»
