Σκέψου λίγο πως θα ήταν αν:
. ήσουν ένας από τους 1.816.379 κατοίκους που ζούσες σε μια έκταση 360km2 (λίγο μικρότερη από την Θάσο, 379 km2, η οποία έχει περίπου 14.000 κατοίκους) και παράλληλα ήσουν αποκλεισμένος από στεριά, αέρα και θάλασσα.
. δεν μπορούσες να εξάγεις τα προϊόντα που παράγεις και ούτε μπορούσες να εισάγεις τα απαραίτητα για την ομαλή διαβίωσή σου αγαθά.
. τα εδάφη της Ελλάδας είχαν καταληφθεί από άλλο κράτος, και ο πληθυσμός της είχε δια της βίας οδηγηθεί ή στην προσφυγιά ή είχε παραμείνει στα υπό κατοχή εδάφη της Θεσσαλίας, της Κεντρικής Μακεδονίας και της Αττικής και ακόμα και σ’ αυτά τα εδάφη το κράτος κατακτητής, ακολουθώντας μια συστηματική πολιτική εκτοπισμού, κατεδάφιζε κατοικίες δημιουργώντας καινούριες για τους δικούς του πολίτες, κατέστρεφε τις καλλιέργειες και καθημερινά γινόσουν στόχος επιθέσεων από αυτούς τους νέους κατοίκους που παράνομα έχουν εγκατασταθεί στην πατρίδα σου.
. σου απαγορευόταν, για παράδειγμα αν ζούσες στα Τρίκαλα, να επισκεφθείς την οικογένειά σου που μένει στην Θεσσαλονίκη ή να πας να σπουδάσεις στη σχολή που πέρασες στην Αθήνα.
. σου απαγορευόταν η πρόσβαση σε κάποιους δρόμους της πόλης σου.
. για να πας στη δουλειά σου έπρεπε να περνάς από σημεία ελέγχου, τα οποία συχνά κλείνουν απροειδοποίητα αναγκάζοντάς σε να διανύσεις μεγάλη απόσταση για να φτάσεις στον προορισμό σου ή η δουλειά σου είναι σε γειτονική πόλη και στην επιστροφή έχουν κλείσει την είσοδο και πρέπει να περάσεις από εξονυχιστικό έλεγχο και να αποδείξεις ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος πρόσβασης στην πόλη σου.
. είχες καθημερινές διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος από 2 έως και 12 ώρες τη μέρα και μόνο το 10% του νερού ήταν κατάλληλο για πόση.
. τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων του τόπου σου, συμπεριλαμβανομένων των υδάτων, της γης και των ενεργειακών πόρων, ήταν περιορισμένα και πολλές φορές η εκμετάλλευση γινόταν από άλλο κράτος που συχνά τους κατέστρεφε ή τους υποβάθμιζε.
. ήσουν αντιμέτωπος με μια ποινή κάθειρξης 20 ετών επειδή πετούσες πέτρες στις στρατιωτικές δυνάμεις που παράνομα κατέχουν τα εδάφη σου.
. ήσουν ένα από τα εκατοντάδες παιδιά που κάθε χρόνο υφίστανται στρατιωτική κράτηση, σωματική και ψυχολογική βία.
. στα 7 σου χρόνια είχες ήδη ζήσει τρεις μαζικούς βομβαρδισμούς , οι οποίοι κάθε φορά αφήναν πίσω τους εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, και είχες γίνει αυτόπτης μάρτυρας στις δολοφονίες μελών της οικογένειάς σου, των φίλων σου, των γειτόνων.
ΣΚΕΨΟΥ πως θα ήταν αν ήσουν Παλαιστίνιος
Η Παλαιστίνη εδώ και 67 χρόνια βρίσκεται υπό παράνομη ισραηλινή κατοχή. Το Ισραήλ έχει επιβάλει στη Λωρίδα της Γάζας, μια έκταση 360 km2 με 1.816.379 κατοίκους, έναν ολοκληρωτικό αποκλεισμό από αέρα, στεριά και θάλασσα. Στο βόρειο τμήμα της υπάρχει τείχος ενώ το υπόλοιπο είναι κλεισμένο με φράχτη, αποκόβοντάς την όχι μόνο από τον κόσμο αλλά και από το εναπομείναν κομμάτι της κατεχόμενης Παλαιστίνης, μετατρέποντας τη Λωρίδα στη μεγαλύτερη ανοικτή φυλακή παγκοσμίως.
Tο Ισραήλ έχει αρχίσει από το 2002 την κατασκευή του Τείχους Διαχωρισμού στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, το οποίο θα έχει πέντε φορές το μήκος και δύο φορές το ύψος του Τείχους του Βερολίνου, καταφέρνοντας έτσι να προσαρτήσει ακόμα περισσότερα παλαιστινιακά εδάφη, φυσικές πηγές πλούτου, να αποκτήσει τον έλεγχο των βασικών υδάτινων πόρων στην περιοχή και να περιορίσει την διακίνηση των Παλαιστινίων. [το Τείχος έχει χαρακτηριστεί παράνομο από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σύμφωνα με το οποίο το Ισραήλ πρέπει να σταματήσει την κατασκευή του, να το κατεδαφίσει και να αποζημιώσει τον πληθυσμό για όλες τις ζημιές που προκλήθηκαν από την κατασκευή του]
Κανένας Παλαιστίνιος δεν μπορεί να μετακινηθεί ελεύθερα. Η κίνησή τους περιορίζεται σημαντικά, μέσα από ένα περίπλοκο συνδυασμό από μόνιμα σημεία ελέγχου, τσεκ-πόιντς (περίπου 500 στη Δυτική Όχθη), αιφνιδιαστικά μετακινούμενα τσεκ-πόιντς και δρόμων που απαγορεύεται η διέλευση στους Παλαιστινίους (65χλμ δρόμων χρησιμοποιούνται μόνο από Ισραηλινούς, κυρίως εποίκους). Μέσα σ’ αυτό το κλίμα απαγόρευσης της ελεύθερης κίνησης, έρχεται να προστεθεί και η απαγόρευση, από τον Δεκέμβριο του 2014,στους Παλαιστίνιους που δουλεύουν στο Ισραήλ να επιστρέφουν στη Δυτική Όχθη μέσα στα ίδια λεωφορεία με τους Ισραηλινούς εποίκους.
Στο 1,8 εκατομμύριο κατοίκους της Γάζας, απαγορεύεται να σπουδάσει στην Δυτική Όχθη, να την επισκεφθεί, ακόμα κι αν έχει συγγενείς εκεί, ή αν είναι αγρότης να πουλήσει τα προϊόντα του εκεί.
Ένας ακόμα τρόπος επέκτασης του κράτους του Ισραήλ είναι και ο εποικισμός των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών, κατά παράβαση της 4ης Συνθήκης της Γενεύης που ορίζει ότι είναι παράνομο για μια κατοχική δύναμη να μεταφέρει μέρη του πληθυσμού της στις περιοχές που κατέχει. Μέχρι το 2012 είχαν δημιουργηθεί 125 εποικισμοί επί παλαιστινιακού εδάφους, όπου κατοικούν περίπου 550.000 Ισραηλινοί. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το 2014 το Ισραήλ κατεδάφισε 590 παλαιστινιακά κτίρια στην Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, εκτοπίζοντας 1.177 Παλαιστίνιους .Η κατεδάφιση προσωπικής περιουσίας αποτελεί επίσης παραβίαση του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου.
Οι ισραηλινοί εποικισμοί χτίζονται κυρίως μέσα και γύρω από παλαιστινιακές πόλεις και χωριά, στρατηγικά οροθετημένοι ώστε να τα περικυκλώνουν ή να τα αποκόβουν σε κομμάτια, καθιστώντας ανέφικτο ένα αδιαίρετο συνεχές παλαιστινιακό κράτος. Παρά τις συνεχείς παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου, παρά τη συνεχώς αυξανόμενη βία των εποίκων κατά των Παλαιστινίων, το Ισραήλ συνεχίζει προκλητικά να ανακοινώνει τη δημιουργία νέων εποικιστικών μονάδων.
Σε όλη την έκταση των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών έχουμε σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών. Τακτικές συλλογικής τιμωρίας, επιδρομές σε κατοικίες και κατεδαφίσεις, έχουν προκαλέσει θανάτους (τουλάχιστον 11 παιδιά δολοφονήθηκαν στη Δυτική Όχθη το 2014), τραυματισμούς, καθώς και ψυχολογικά τραύματα στα παιδιά. Περίπου 700 ανήλικοι συλλαμβάνονται ετησίως και υφίστανται κακομεταχείριση από τις ισραηλινές δυνάμεις κατοχής.
Τα παιδιά ηλικίας 7 χρονών στη Γάζα έχουν ήδη γίνει μάρτυρες τριών μαζικών βομβαρδισμών από το Ισραήλ, το 2008, το 2012 και το 2014, οι οποίες άφησαν πίσω τους περίπου 3.900 νεκρούς, ανάμεσά τους 856 παιδιά, και 17.000 τραυματίες. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τουλάχιστον 373.000 παιδιά στη Γάζα θα χρειαστούν έντονη και εξειδικευμένη ψυχολογική υποστήριξη ως συνέπεια και της τελευταίας επίθεσης.
Μέσα σ’ αυτή την πραγματικότητα της ισραηλινής κατοχής, ο παλαιστινιακός λαός εδώ και 67 χρόνια αγωνίζεται αδιάκοπα με όλες του τις δυνάμεις και με κάθε μέσο για την λευτεριά, στέλνοντας μηνύματα αξιοπρέπειας και ανυπακοής, αποτελώντας φωτεινό παράδειγμα για όλους τους καταπιεζόμενους λαούς του κόσμου.
Χρέος όλων μας να σταθούμε αλληλέγγυοι στον παλαιστινιακό λαό, δείχνοντας έμπρακτα τη συμπαράστασή μας .
«Σε ένα λαό που αγωνίζεται για την ελευθερία του και έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο καθημερινά, θα εκ φράζουμε πάντα και με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη μας»
Τρικαλινή Ομάδα Στήριξης της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα»
