«Να ζουν την κάθε μέρα όσο πιο συγκεντρωμένα και ολοκληρωτικά μπορούν. Να συμπονούν τον εαυτό τους και να του δίνουν το προβάδισμα. Να ακούνε τις ανάγκες τους. Και να θυμούνται πώς παρά την πολύτιμη βοήθεια των άλλων, εκείνοι πριν από όλους είναι υπεύθυνοι για τον εαυτό τους» αυτό είναι το μήνυμα μίας γυναίκας που διαγνώστηκε με καρκίνο, έζησε με το πρόβλημα, το αντιμετώπισε και βγήκε νικήτρια. Μία γυναίκα που αυτή της η εμπειρία αντί να τη λυγίσει την έκανε πιο δυνατή και της άλλαξε ρώτα στη ζωή της. Η Ελεονώρα Σουρλάγκα έκανε την ιστορία της βιβλίο. Η συγγραφή υπήρξε το δικό της διαβατήριο (ΠασΠορτ ο τίτλος του πρώτου της βιβλίου) στην επανένταξη, στη καθημερινότητα και στη ζωή. Η ίδια μας μιλάει για αυτή της την εμπειρία και στέλνει το δικό της μήνυμα σε όσους αντιμετωπίζουν τον καρκίνο. Σε μία συνέντευξη-κατάθεση ψυχής μας μιλά για τη ζωή της, το νέο της βιβλίο με τίτλο «Κρυφτό», τη ζωή, τις προκλήσεις, τον έρωτα, τα μελλοντικά της σχέδια…
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη
– κ. Σουρλάγκα παλέψατε με τον καρκίνο και βγήκατε νικήτρια. Ποιο είναι το δικό σας μήνυμα στους ανθρώπους που έχουν καρκίνο;
– Να ζουν την κάθε μέρα όσο πιο συγκεντρωμένα και ολοκληρωτικά μπορούν. Να συμπονούν τον εαυτό τους και να του δίνουν το προβάδισμα. Να ακούνε τις ανάγκες τους. Και να θυμούνται πως παρά την πολύτιμη βοήθεια των άλλων, εκείνοι πριν από όλους είναι υπεύθυνοι για τον εαυτό τους.
– Η εμπειρία σας αυτή άλλαξε τη ζωή σας; Μπορεί μία ιατρική διάγνωση να σου αλλάξει τη ζωή;
– Ναι, την άλλαξε σαφώς προς το καλύτερο. Κατ’αρχήν ξεκίνησα να γράφω. Επίσης, ζω πιο ισορροπημένα, εκτιμώ κι επιδιώκω την υγεία του σώματος και της ψυχής μου πολύ πιο συνειδητά κι οργανωμένα. Μια ιατρική διάγνωση μπορεί να σου αλλάξει τη ζωή εάν τη δεις ως ευκαιρία για αλλαγή. Ή εάν σε χτυπήσει τόσο δυνατά ώστε να σε μετακινήσει χωρίς να το πάρεις καν χαμπάρι. Επίσης μπορεί να περάσει και να μην αφήσει τίποτα ή ακόμα να περάσει και να αφήσει φόβο, πίκρα και αυτολύπηση. Τα πάντα εξαρτώνται από το νόημα που τους δίνουμε.
[quote_box_center]«Μία τέτοια εμπειρία μπορεί να σε κάνει καλύτερο αν δεις τη ζωή σαν ένα δώρο που σου χαρίστηκε, ενώ πήγες να το χάσεις. Δε μπορείς τότε παρά να νιώσεις ευγνωμοσύνη, ταπεινότητα και διάθεση να δώσεις πίσω στη ζωή κάτι για να την ευχαριστήσεις που σε προτίμησε. Εάν όμως το δεις ως αδικία και τελματωθείς στο θυμό σου σαφώς γίνεσαι χειρότερος»[/quote_box_center]
– Μία τέτοια εμπειρία σε κάνει καλύτερο άνθρωπο;
– Μπορεί να σε κάνει καλύτερο αν δεις τη ζωή σαν ένα δώρο που σου χαρίστηκε, ενώ πήγες να το χάσεις. Δε μπορείς τότε παρά να νιώσεις ευγνωμοσύνη, ταπεινότητα και διάθεση να δώσεις πίσω στη ζωή κάτι για να την ευχαριστήσεις που σε προτίμησε. Εάν όμως το δεις ως αδικία και τελματωθείς στο θυμό σου σαφώς γίνεσαι χειρότερος.
– Πότε αποφασίσατε ότι θέλετε να γράψετε για την ιστορία σας; Σας βοήθησε η συγγραφή να αντιμετωπίσετε τον καρκίνο;
– Αποφάσισα ότι θέλω να το γράψω πολύ σύντομα μετά τη διάγνωση όταν άρχισαν να με κατακλύζουν οι συναισθηματικές δυσκολίες, αλλά και οι στιγμές πρωτόγνωρης σχεδόν αποκαλυπτικής χαράς. Δεν άρχισα όμως να το γράφω παρά μονάχα όταν τελείωσα με τη θεραπεία. Με βοήθησε αφάνταστα να διαβώ το κατώφλι ανάμεσα στο τέλος της χημειοθεραπείας και την επιστροφή στην καθημερινότητά μου. Ήταν ένα πολύ αποτελεσματικό μπαστούνι στη φοβισμένη πορεία της επανένταξης.
– Το πρώτο σας βιβλίο «πάσΠορτ: μια αληθινή περιπέτεια» σας έκανε γνωστή ως συγγραφέα. Πως νιώθετε για αυτό;
– Νιώθω πολύ τυχερή που μέσα από μια δυσάρεστη εμπειρία προέκυψε ένα βιβλίο που άγγιξε κόσμο. Ήταν ανέλπιστο και μεθυστικό.
– Το ΠάσΠορτ είναι το δικό σας διαβατήριο για τη ζωή; Ουσιαστικά περιγράφει την περιπέτειά σας με τον καρκίνο.
– Με τον καρκίνο και τις μυριάδες πτυχές του σε όλα επίπεδα. Ψυχολογικό, κοινωνικό, ερωτικό, οικογενειακό, φιλικό και υπαρξιακό.
– Το Κρυφτό είναι το νέο σας μυθιστόρημα πείτε μας δυο λόγια για αυτό.
– Πρόκειται για την ιστορία δύο παιδιών που γνωρίζονται σε πολύ μικρή ηλικία και συναρπάζουν ο ένας τον άλλο, τόσο ώστε αποζητούν διαρκώς για όλη τους τη ζωή, τη συνέχεια. Αυτή έρχεται με δόσεις, με μικρά ή μεγάλα διαλείμματα, με εξάρσεις και υφέσεις. Παρακολουθούμε λοιπόν την πορεία τους και τα εμπόδια που καλούνται να υπερπηδήσουν ώστε να βρουν έναν τρόπο να υπάρξουν μαζί.
[quote_box_center]«Δεν άρχισα όμως να το γράφω παρά μονάχα όταν τελείωσα με τη θεραπεία. Με βοήθησε αφάνταστα να διαβώ το κατώφλι ανάμεσα στο τέλος της χημειοθεραπείας και την επιστροφή στην καθημερινότητά μου. Ήταν ένα πολύ αποτελεσματικό μπαστούνι στη φοβισμένη πορεία της επανένταξης»[/quote_box_center]
– Γιατί «Κρυφτό»; Από τι κρύβονται οι πρωταγωνιστές του βιβλίου σας; Μήπως τελικά από τους ίδιους τους, τους εαυτούς και τα θέλω τους;
– Οι πρωταγωνιστές ξεκινούν να κρύβονται σε πολύ μικρή ηλικία, τότε που είναι αδύνατον κανείς να κρυφτεί από τον εαυτό μια και η συνείδηση του εαυτού είναι ελλιπής. Κρύβονται λοιπόν από τους μεγάλους που υπονομεύουν τη σχέση τους, ώστε να τη διαφυλάξουν. Αργότερα αρχίζουν να κρύβονται ο ένας από τον άλλο, από δειλία και φόβο. Και τελικά διαπιστώνουμε ότι καταλήγουν να κρύβονται από τον εαυτό τους και να ζουν κατακερματισμένες «μισές» ζωές.
– Ποια είναι τα συστατικά ενός μεγάλου έρωτα;
– Ο έρωτας είναι μια εμμονή και όπως κάθε εμμονή είναι καταβροχθιστικός, σαρωτικός. Ταυτόχρονα είναι μια ανεπανάληπτη μαγεία, στις καλές του στιγμές κι ένα φρικτό βασανιστήριο στις κακές του. Για μένα ο «μεγάλος» έρωτας είναι κάτι που αντέχει στο χρόνο, ζει και ξαναζεί και βρίσκει τρόπο να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του.
– Υπάρχουν κανόνες στον έρωτα;
– Υπάρχουν κανόνες στα πάντα. Αλλιώς χάνεσαι. Ακόμα και στον εαυτό μας βάζουμε κανόνες για να μη μας ξεφύγει «προς άγνωστη κατεύθυνση». Το ωραίο με το ζευγάρι όμως είναι ότι οι κανόνες μπορούν να μπουν από κοινού και τότε προστατεύουν και διευκολύνουν τη σχέση. Εάν είναι μονομερείς κανόνες τότε δε μιλάμε για ζευγάρι αλλά για μαμά και παιδί, δάσκαλο και μαθητή κι άλλες τέτοιες άνισες σχέσεις που συχνά τις βλέπουμε να μεταφέρονται μέσα στο ζευγάρι σπέρνοντας τη γκρίνια, τη δυσφορία και τον εγκλωβισμό.
– Από το ΠάσΠορτ στο Κρυφτό: δύο διαφορετικά βιβλία. Υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ τους (πέρα από τη… συγγραφέα);
– Η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο και η εξομολογητική διάθεση. Παρ’ όλο που το «πάσπορτ» είναι καθαρά αυτοβιογραφικό και το «κρυφτό» είναι μυθιστόρημα έχει και αυτό ξεπηδήσει μέσα από οικείες εμπειρίες, χώρους και συναισθήματα. Νομίζω πως η απειρία μου ως συγγραφέα και η συνεπακόλουθη ανασφάλεια με έκανε να θέλω να μην απομακρυνθώ από τη βάση μου και τις ρίζες μου. Ή να μη μπορώ να προχωρήσω παρακάτω εάν πρώτα δεν «έκλεινα» κάποιες εκκρεμότητες.
– Είσαστε γυναίκα, μητέρα δύο κοριτσιών, διαζευγμένη, συγγραφέας. Ποιος ρόλος σας δυσκολεύει περισσότερο; Η κοινωνία μας βάζει ταμπέλες σήμερα;
– Ο ρόλος της ευθύνης απέναντι στον εαυτό μου. Η απόφαση ότι εκτός από όσα αναφέρετε πιο πάνω πρέπει να επαγρυπνώ διαρκώς και να θυμάμαι ότι δεν υπάρχει πρίγκιπας με άσπρο άλογο. Ότι εγώ είμαι ο πρίγκιπας που θα’ρθει( ή μάλλον που ήταν πάντα εδώ ασχέτως αν δεν του είχε αναγνωριστεί αυτή η δύναμη) και όχι η πριγκίπισσα που περιμένει. Ταμπέλες υπάρχουν, αλλά η ισχύς τους είναι πολύ εξασθενημένη.
– Ποια είναι τα επόμενα σχέδια;
– Δεν θα ήθελα να σταματήσω να γράφω εάν εννοείτε τα συγγραφικά μου σχέδια. Πάντα κάτι σκέφτομαι και σχεδιάζω. Όσο για άλλα σχέδια, αποσκοπώ σε μία σταθερότητα των κεκτημένων κι εύχομαι να έχω την υγεία μου, και να βλέπω τις κόρες μου να μεγαλώνουν.
[quote_box_center]Η Ελεονώρα Σουρλάγκα
Η Ελεονώρα Σουρλάγκα γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα και πέρασε τα παιδικά της χρόνια στη Μυτιλήνη. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Nottingham στην Αγγλία. Δουλεύει ως σχολική ψυχολόγος σε ιδιωτικό σχολείο. Έχει δύο δίδυμες κόρες δεκατεσσάρων ετών και ζει στην Κηφισιά. Τα βιβλία της, πάσΠορτ: μια αληθινή περιπέτεια, 2012 και Κρυφτό, 2014, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος. [/quote_box_center]
Να σημειώσουμε ότι τα δύο βιβλία της Ελεονώρας Σουρλάγκα κυκλοφορούν από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ.
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στη ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου.
