Μπροστά στην πορεία συμπλήρωση των 100 χρόνων ζωής και δράσης του Κομμουνιστικού Κόμματος αλλά και με αφορμή την 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, που συμπληρώθηκε πριν λίγες μέρες και καθιερώθηκε προς τιμήν των εργατριών των υφαντουργείων και των ραφτάδικων της Νέας Υόρκης, των οποίων η κινητοποίηση πνίγηκε στο αίμα από τις αστυνομικές δυνάμεις πριν από 159 χρόνια, δίνεται η ευκαιρία να συζητήσουμε με τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.Θέλουμε να συζητήσουμε με βάση την εξειδίκευση της πολιτικής του Κόμματος μας στις γυναίκες που βασίζεται στο γεγονός ότι δεν βιώνουν όλες οι γυναίκες με τον ίδιο τρόπο αυτό που λέμε «γυναικείο ζήτημα», όπως το χαρακτήρισαν οι θεμελιωτές της κοσμοθεωρίας μας, ο Μαρξ και ο Ενγκελς. Το χαρακτήρισαν «γυναικείο ζήτημα» θέλοντας να δώσουν ότι πρόκειται για ένα ιστορικό – κοινωνικό φαινόμενο, που αποτελεί το σύνολο όλων των ειδών των διακρίσεων σε βάρος της γυναίκας (οικονομικών, πολιτικών, πολιτιστικών διακρίσεων), που διαμορφώθηκαν μέσα στις χιλιετίες της κοινωνικής εξέλιξης. Αυτό το σύνολο των διακρίσεων είχε μία αιτία. Και η αιτία ήταν ο χωρισμός της κοινωνίας σε τάξεις, με διαφορετικά συμφέροντα, που έγινε γιατί στην πορεία της κοινωνικής εξέλιξης δόθηκε η δυνατότητα σε μια μερίδα της κοινωνίας να αποκτήσει ιδιοκτησία, να αποκτήσει κατοχή πάνω στα μέσα παραγωγής και να υποτάξει το υπόλοιπο τμήμα της κοινωνίας.
Σήμερα γίνεται προσπάθεια απο το κράτος, την Παιδεία, την Εκκλησία, τα ΜΜΕ, να νομιμοποιούσουν τις ανισότητες στα πλαίσια της κοινωνίας. Να «κρυφτεί» η ρίζα, η ταξική ρίζα των σύγχρονων ανισοτιμιών της γυναίκας. Προσπάθεια που είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τον αγώνα ανδρών και γυναικών μέσα στο εργατικό – λαϊκό κίνημα με βάση τα κοινά τους ταξικά συμφέροντα. Για παράδειγμα, η άποψη που λέει ότι η ανισότητα της γυναίκας είναι προϊόν, γέννημα των αντιλήψεων των αντρών, καταλήγει ότι η γυναίκα πρέπει να βλέπει ως αντίπαλο το σύζυγο, τον αδερφό, τον πατέρα, το συνάδελφο και όχι το σύστημα που γεννά την ανισοτιμία της, τη φτώχεια, την ανεργία, την ανασφάλεια για την ίδια και την οικογένειά της. Τελικά, μια τέτοια άποψη καλλιεργεί ότι μπορεί να υπάρξει βελτίωση στη ζωή της γυναίκας της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αν αλλάξουν μόνο οι αντιλήψεις για το ρόλο των δύο φύλων στην κοινωνία, στην οικογένεια.
Το ΚΚΕ παλεύει για την ανάδειξη των πραγματικών αιτίων της γυναικείας ανισοτιμίας και την ένταξη όλο και περισσότερων γυναικών στον αγώνα, σε όλη τη διάρκεια της σχεδόν εκατοντάχρονης πορείας του και φυσικά σήμερα που η σύγχρονη πολιτική του κεφαλαίου εντείνει την επίθεση στα εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, με μεγαλύτερα θύματα τις γυναίκες και τη νεολαία. Θέτει ως καθήκον του στο σήμερα την ενίσχυση της συμμετοχής των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στην πάλη, σε σύγκρουση με το σύστημα που γεννά τη γυναικεία ανισοτιμία, τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους.
Το ΚΚΕ συνεχίζει να δρα ακούραστα, με ανιδιοτέλεια, για τα συμφέροντα, το δίκιο του εργαζόμενου λαού. Προετοιμάζει και συγκεντρώνει δυνάμεις για να ανοίξει το δρόμο της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας της εργατικής τάξης μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους βιοπαλαιστές, τη φτωχομεσαία αγροτιά, τους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, για το ελπιδοφόρο μέλλον της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Και η Ιστορία του παγκόσμιου επαναστατικού εργατικού κινήματος αποδεικνύει ότι η μαζική συμμετοχή των γυναικών της εργατικής τάξης, του λαού είναι το απαραίτητο «προζύμι» στην επαναστατική πάλη για να «…θριαμβεύσει η ζωή».
Οι οργανώσεις του ΚΚΕ στα Τρίκαλα διοργανώνουν την εκδήλωση αυτή,γιατί θέλουν να συζητήσουν με τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων
την Τετάρτη 23 Μάρτη, στις 7:00μμ,
στο ξενοδοχείο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ .
Θα μιλήσει: η Μαρία Γαβαλά μέλος της Επιτροπης Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ
και η Γεωργία Καπέτη ,μέλος της Τομεακης Επιτροπής Τρικάλων του ΚΚΕ
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ
