“Διαμεσολάβηση”-Βήμα πολιτισμού

 Η 20^η Μαρτίου , έχει οριστεί  ως  ημέρα διαμεσολάβησης . Με αφορμή την σημερινή ημέρα λοιπόν  θα προσπαθήσουμε εν συντομία  να ενημερώσουμε και πληροφορήσουμε τους αναγνώστες μας, σχετικά με τον νέο αυτόν θεσμό αλλά και να απαντήσουμε σε βασικά ερωτήματα .

Το  2010  ψηφίστηκε   από  την ελληνική   βουλή  ο Νόμος  3898/2010 , ο οποίος  και  εισήγαγε στην ελληνική κοινωνία τον θεσμό της  Διαμεσολάβησης , συμμορφούμενη έτσι η χώρα μας με τις επιταγές της  ευρωπαϊκής  οδηγίας 2008/52/ΕΚ . Από το 2010 μάλιστα μέχρι σήμερα έχει καταβληθεί  μεγάλη προσπάθεια  από το Υπουργείο Δικαιοσύνης αλλά και από τους επίσημους φορείς της διαμεσολάβησης  στην Ελλάδα , ώστε να γίνει ευρέως γνωστός ο θεσμός στην χώρα μας  και να εξοικειωθούν οι συμπολίτες μας  με  αυτόν . Η διαμεσολάβηση ήδη εφαρμόζεται και με μεγάλη επιτυχία μάλιστα σε πολλές χώρες του εξωτερικού και σαν θεσμός  έχει επιφέρει θεαματικά αποτελέσματα στην επίλυση των  διαφορών μεταξύ των πολιτών .

Τι είναι  η διαμεσολάβηση ;  Ποια τα πλεονεκτήματά της ;  Γιατί είναι απαραίτητη η διαμεσολάβηση στις μέρες μας ;

Πριν  απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα  , παραθέτουμε μία ιστορία,  γνωστή στους κύκλους της διαμεσολάβησης , η οποία και μας δείχνει το πνεύμα αυτού του νέου θεσμού , ώστε να διευρύνουμε τον τρόπο αντίληψής μας για το πώς μπορεί έξυπνα να επιλυθεί μία διαφορά .

ΤO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ

Δύο άνθρωποι είχαν μία εντονότατη διαφωνία και φιλονικία σε ποιον ανήκουν τα πορτοκάλια , τα οποία είχαν πέσει από μία πορτοκαλιά , η οποία βρίσκονταν ακριβώς ανάμεσα από τα δύο γειτονικά οικόπεδά τους . Η κάθε πλευρά υποστήριζε πως αυτή δικαιούταν να πάρει όλα τα πορτοκάλια και αυτή τους η διαφωνία είχε διαταράξει  τις μεταξύ τους σχέσεις . Έτσι προσέφυγαν σε ένα άλλο γείτονά τους , στον οποίο είπαν το πρόβλημά τους  και τον ρώτησαν  ποιος πίστευε ότι έπρεπε να πάρει τα πορτοκάλια. Εκείνος ρώτησε τον καθένα τους , για ποιο λόγο χρειάζονταν τα πορτοκάλια . Ο ένας γείτονας απάντησε πως τα ήθελε για τον χυμό τους . Ο δεύτερος γείτονας απάντησε πως τα ήθελε για να φτιάξει γλυκό από αυτά και ότι χρειαζόταν την φλούδα τους  . Τότε αμέσως έγινε φανερό και στους δύο πια ήταν η λύση στο πρόβλημά τους . Έτσι ο ένας γείτονας κράτησε την φλούδα των πορτοκαλιών που του ήταν απαραίτητη και ο άλλος  κράτησε το εσωτερικό μέρος τους .

Η λύση στο πρόβλημά τους ήταν τόσο  απλή και  όμως χρειάστηκε η καθοριστική ερώτηση του τρίτου γείτονά τους  για να σταματήσει η μεταξύ τους φιλονικία.

Τι είναι λοιπόν  η Διαμεσολάβηση ;

Η  διαμεσολάβηση είναι μια νέα ,  άμεσα εφαρμόσιμη και καινοτόμα μορφή  εξωδικαστικής επίλυσης των ιδιωτικών διαφορών μεταξύ των πολιτών .      Είναι η διαδικασία  κατά την οποία δύο ή περισσότερες πλευρές οι οποίες αντιμετωπίζουν μία διαφορά (π.χ. οικονομική)  προσέρχονται , ενώπιον ενός ουδέτερου και αμερόληπτου  τρίτου προσώπου   ( Διαμεσολαβητή ) , ο οποίος  επιβοηθά τα μέρη  να την επιλύσουν συναινετικά.

Σε διαμεσολάβηση υπάγονται οι διαφορές ιδιωτικού δικαίου , όπως είναι ( πχ. οι εμπορικές , οι εργατικές και οι οικογενειακές διαφορές )  αλλά και πολλές άλλες  διαφορές  για τις οποίες τα μέρη έχουν εξουσία διάθεσης του δικαιώματος  , δηλαδή έχουν την εξουσία  μόνα τους να έλθουν σε κοινή συμφωνία για την   επίλυση της διαφοράς τους  , χωρίς ο νόμος να τους το απαγορεύει ή να τους περιορίζει ως προς αυτό .

Τα μέρη εφόσον επιλέξουν τον θεσμό της  διαμεσολάβησης για την επίλυση της διαφοράς τους προσέρχονται ενώπιον του διαμεσολαβητή, μαζί με τους δικηγόρους τους  και δεν δεσμεύονται από την διαδικασία παρά μόνον εάν και εφόσον επέλθει τελική συμφωνία . Αυτό  σημαίνει  ότι σε οποιοδήποτε σημείο της διαδικασίας το επιθυμούν , μπορούν να αποχωρήσουν από αυτή .

Πώς επικοινωνώ με Διαπιστευμένο Διαμεσολαβητή;

 – Είτε  μέσω  της  ιστοσελίδας –  ministryofjustice , είτε  μέσω  του  Δικηγορικού Συλλόγου Τρικάλων στο 24310 27526.

(Σε κάθε Πρωτοδικείο υπάρχει πίνακας με τα στοιχεία των διαπιστευμένων διαμεσολαβητών , επίσης τα στοιχεία επικοινωνίας αναμένεται να αναρτηθούν και στην διαδικτυακή σελίδα του Δικηγορικού Συλλόγου Τρικάλων. )

Ο ρόλος του Διαμεσολαβητή στην διαδικασία

Ο διαμεσολαβητής  , είναι ένα τρίτο και αμερόληπτο ως προς τα μέρη και την μεταξύ τους διαφορά πρόσωπο .  Έχει εκπαιδευτεί  κατάλληλα και διαθέτει ιδιαίτερες γνώσεις επί της διαδικασίας καθώς επίσης αξιοποιεί και εφαρμόζει   διάφορες τεχνικές , ώστε να επιβοηθήσει τα μέρη να καταλήξουν σε συμφωνία , από την οποία όλες οι πλευρές  θα είναι  ικανοποιημένες .

Ακούει με προσοχή το κάθε μέρος  σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις που γίνονται , αντιλαμβάνεται και εντοπίζει  ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες της κάθε πλευράς , φροντίζει ώστε  να επέλθει αμοιβαία κατανόηση και προσπαθεί να αποσυσχετίσει  το πρόβλημα (την διαφορά) από τα πρόσωπα .   Το λέμε αυτό  γιατί  , τις περισσότερες φορές , όταν  οι πολίτες προσφεύγουν ενώπιον της δικαιοσύνης για να επιλύσουν μία διαφορά τους , συνήθως συγχέουν την διαφορά με την προσωπική τους αντιπάθεια ή το μένος τους  για τον αντίδικο . Δηλαδή στα πλαίσια μίας δικαστικής αντιδικίας  πολλές φορές ,  οι αντίδικες πλευρές , δεν αντιλαμβάνονται  πως η διαφορά τους είναι εύκολα επιλύσιμη , αλλά αντίθετα , επηρεαζόμενες από το πνεύμα της αντιδικίας τους , περιχαρακώνονται στις θέσεις τους χωρίς να εντοπίζουν το πραγματικό συμφέρον τους  .

Στην διαμεσολάβηση λοιπόν τα μέρη , δεν έρχονται  για να αντιδικήσουν αλλά για να συνεργαστούν  πάνω στο κοινό τους πρόβλημα . Είναι μια εντελώς νέα και διαφορετική θεώρηση πάνω στον τρόπο που οι άνθρωποι μπορούν να επιλύσουν τις διαφορές τους.

Ο διαμεσολαβητής λοιπόν καλείται να κάνει πράξη , με την βοήθεια πάντα των μερών , όλα τα παραπάνω .

Πρέπει να αναφέρουμε ότι όλοι οι διαμεσολαβητές , έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα για όλα τα παραπάνω .  Έχουν συμμετάσχει  επιτυχώς σε ειδικούς κύκλους εκπαίδευσης  διαμεσολαβητών οι οποίοι διοργανώθηκαν από επίσημους φορείς εγχώριους  και διεθνείς   και είναι επίσημα διαπιστευμένοι από το Υπουργείο Δικαιοσύνης  , κατόπιν γραπτών και προφορικών εξετάσεων .

ΓΙΑΤΙ  ΝΑ   ΠΡΟΣΕΛΘΩ   ΣΤΗΝ  ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ  – (ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ )               

Ο θεσμός της διαμεσολάβησης έχει πολλά και ασύγκριτα πλεονεκτήματα για  να  τον  επιλέξουν  ο πολίτες ώστε να επιλύσουν  τις μεταξύ τους ιδιωτικές διαφορές . Ποια είναι αυτά:

• Χαμηλό κόστος : Το κόστος της διαμεσολάβησης είναι σαφώς μικρότερο από το κόστος της δικαστικής επίλυσης μίας διαφοράς .
• Οικονομία χρόνου : Σε αντίθεση με το , δυστυχώς ,  τεράστιο χρονικό διάστημα που απαιτείται σήμερα ώστε να επιλυθεί δικαστικά μία διαφορά (3 χρόνια , ίσως και περισσότερα , ώστε να υπάρξει μία τελεσίδικη δικαστική απόφαση , από την στιγμή που προσφεύγει κάποιος στην δικαιοσύνη ) , μέσω της διαμεσολάβησης  , είναι απόλυτα εφικτό να επιτευχθεί μία συμφωνία ακόμα και εντός μίας ημέρας . Όπως ευκόλως γίνεται αντιληπτό δεν χωρά καμία σύγκριση !
• Εκτελεστότητα της συμφωνίας : Η συμφωνία που θα προκύψει από την διαμεσολάβηση , είναι άμεσα εκτελεστή (έχει δηλαδή ακριβώς την  ίδια ισχύ που έχει μία τελεσίδικη δικαστική απόφαση ) . Αν οποιοδήποτε από τα μέρη το ζητήσει , ο διαμεσολαβητής καταθέτει  το πρακτικό της συμφωνίας  στο  κατά τόπον αρμόδιο Πρωτοδικείο και από την κατάθεσή του αυτό είναι άμεσα εκτελεστό .
• Εμπιστευτικότητα της διαδικασίας : Η διαμεσολάβηση διαπνέεται από εμπιστευτικότητα  . Οι συμμετέχοντες δεσμεύονται εγγράφως να τηρήσουν το απόρρητο της διαδικασίας  . Αυτό σημαίνει ότι δεν τηρούνται από τον διαμεσολαβητή πρακτικά της διαδικασίας . Ο διαμεσολαβητής δεν μπορεί να  κοινοποιήσει στην αντίθετη πλευρά καμία πληροφορία  , παρά μόνον ότι του επιτρέψει το κάθε μέρος να κοινοποιήσει . Όλοι όσοι συμμετέχουν σε αυτήν (διαμεσολαβητής , τα μέρη , οι πληρεξούσιοι δικηγόροι ) , σε οποιοδήποτε μελλοντικό Δικαστήριο , δεν εξετάζονται ως μάρτυρες . Υπάρχει με λίγα λόγια ένα περισσότερο προστατευμένο περιβάλλον για τις ευαίσθητες πληροφορίες που θέλει να εκθέσει η κάθε πλευρά , απ’ ότι  σε μία δίκη , όπου όλα εκτίθενται δημόσια .
• Τα μέρη έχουν τον απόλυτο έλεγχο της τελικής  συμφωνίας : Τα μέρη είναι αυτά τα οποία, μέσα από τις ζυμώσεις της όλης διαδικασίας , θα κρίνουν αν μπορούν ή  θέλουν  να καταλήξουν σε τελική συμφωνία και θα διαμορφώσουν το περιεχόμενο της συμφωνίας αυτής. Η τύχη της διαφοράς δηλαδή βρίσκεται  υπό το έλεγχό τους και δεν αποφασίζει κάποιος τρίτος γι αυτούς.

Με λίγα λόγια  επιλέγω τη διαμεσολάβηση για να λύσω τη διαφορά μου γιατί:

1)Είναι μια διαδικασία που πραγματοποιείται έξω από τις δικαστικές αίθουσες. 

2)Γλιτώνω σημαντικό χρόνο και χρήμα.

3)Η διαδικασία αυτή διαπνέεται από την αρχή της εμπιστευτικότητας και του απορρήτου( κανείς δε θα μάθει ότι επέλεξα τη διαδικασία αυτή για να λύσω τη διάφορα μου, αλλά και ότι έχει ειπωθεί κατά τη διάρκεια αυτής).

4)Η οποιαδήποτε τελική συμφωνία  μπορεί να έχει την ισχύ μιας απόφασης δικαστηρίου.

5)Είναι στο χέρι μου να λύσω τη διαφορά μου.

6)Εγώ προτείνω και εγώ αποφασίζω μαζί με το μέρος με το οποίο διαφωνώ, τη λύση που θα δοθεί.”

ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ : Η  ΛΥΣΗ  ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

Είναι λοιπόν η Διαμεσολάβηση μία λύση πολιτισμού στις μεταξύ μας διαφορές . Προάγει την ανθρώπινη συνεργασία ,  συνεννόηση και  αλληλοκατανόηση και όχι την αντιδικία .  Είναι βήμα πολιτισμού γιατί απαιτεί από τον καθένα μας τα καλύτερα και όχι τα χειρότερα στοιχεία του εαυτού μας !

Οι  διαπιστευμένοι  Διαμεσολαβητές του Πρωτοδικείου Τρικάλων

Γουγουλάκη Κωνσταντίνα ,  Ζιώζιας  Απόστολος , Κανάτας Θεόδωρος , Μουσιώλη Δήμητρα , Ντέρη  Θεοδώρα  , Παλάτος Νικόλαος , Στάμου Μαρία  ,   Φουντανόπουλος Βασίλειος