Οι γυναίκες που προσβλήθηκαν από καρκίνο του μαστού ή του θυρεοειδούς αδένα και το ξεπέρασαν, ενδεχομένως να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης και άλλου είδους όγκου.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο μελέτησαν στοιχεία από 37 δημοσιευμένες μελέτες και διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που είχαν επιβιώσει καρκίνου του μαστού είχαν 1,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν καρκίνο του θυρεοειδούς, συγκριτικά με γυναίκες που δεν είχαν καρκίνο του μαστού.
Επίσης εκείνες που είχαν επιβιώσει καρκίνου του θυρεοειδούς είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να εκδηλώσουν καρκίνο του μαστού, συγκριτικά με γυναίκες που δεν είχαν καρκίνο θυρεοειδούς.
Σύμφωνα με τον Δρα Ρέιμοντ Γκρογκαν διευθυντή του Ενδοκρινολογικού Χειρουργικού Ερευνητικού Προγράμματος του πανεπιστημίου, οι 19 μελέτες εστίαζαν σε ασθενείς με καρκίνο μαστού και τον κίνδυνο να εκδηλώσουν καρκίνο στο θυρεοειδή αδένα και οι υπόλοιπες 18 σε ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδή και τη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου και στον μαστό.
Οι ερευνητές έκαναν συνδυαστική ανάλυση των δεδομένων για να υπολογίσουν τις πιθανότητες κάθε ασθενούς να εκδηλώσει καρκίνο του θυρεοειδή αδένα μετά από καρκίνο μαστού και το αντίστροφο.
Επίσης αναζήτησαν τους λόγους που οι δύο αυτοί καρκίνοι σχετίζονται.
Σύμφωνα με μια εξήγηση, οι γυναίκες που επιβιώνουν από οποιονδήποτε από τους δύο καρκίνους είναι πιθανότερο να ελέγχονται και να εξετάζονται συχνότερο και έτσι να εντοπίζονται νωρίτερα άλλοι καρκίνοι.
Μια άλλη πιθανή εξήγηση είναι ότι οι καρκίνοι μαστού και θυρεοειδή μοιράζονται κοινούς ορμονικούς παράγοντες κινδύνου. Και υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η έκθεση στα οιστρογόνα και στις ορμόνες που διεγείρουν τον θυρεοειδή μπορεί να συντελούν στην εκδήλωση και των δύο μορφών καρκίνου.
Τέλος, μια τρίτη θεωρία υποστηρίζει ότι μπορεί να ευθύνεται η ακτινοθεραπεία, η οποία έχει διαπιστωθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα, του οισοφάγου, λευχαιμίας και σαρκωμάτων. Επίσης, πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι το ραδιενεργό ιώδιο, που χορηγείται για τη θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδούς, μπορεί να παίζει μικρό ρόλο στην εκδήλωση και άλλων καρκίνων, περιλαμβανομένου του μαστού.
Ο Δρ Γκρογκαν δεν αποκλείει να ευθύνεται και κάποια γενετική μετάλλαξη για τη σχέση των δύο μορφών καρκίνου.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Cancer Epidemiology, Biomarkers and Prevention.
Πηγή: http://www.onmed.gr
