Το Νόμπελ για τη λογοτεχνία δεν ανακοινώνει τους υποψηφίους του, ούτε παρουσιάζει τελικές λίστες για τους επικρατέστερους διεκδικητές, όπως συνηθίζεται με πολλά διεθνή λογοτεχνικά βραβεία.Τα ονόματα των υποψηφίων κλείνουν τον Φεβρουάριο, (αυτή είναι τελευταία προθεσμία για την υποβολή υποψηφιότητας), ενώ τον Μάιο η αρμόδια επιτροπή αποφασίζει ποιοι είναι οι πέντε συγγραφείς που θα αναμετρηθούν σε τελικό στάδιο. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού τα μέλη της επιτροπής μελετούν ενδελεχώς το έργο της πεντάδας συζητώντας εξαντλητικά τις υποψηφιότητες τον Σεπτέμβριο προκειμένου να καταλήξουν στην απόφασή τους στις αρχές Οκτωβρίου.
Η επιτροπή δεν επιτρέπει μέχρι τότε να διαρρεύσει καμία πληροφορία προς τα έξω. Κάθε χρόνο, παρόλα αυτά, τέτοιες ημέρες, ξεκινάει μια ατέρμονη εικοτολογία για το ποιος θα είναι ο νικητής. Οι προβλέψεις δεν έχουν παρά σπανίως ευτυχήσει. Πολλά ονόματα της διεθνούς λογοτεχνικής σκηνής έχουν θεωρηθεί επί χρόνια ισχυροί υποψήφιοι, αλλά δεν κέρδισαν ποτέ κάτι παραπάνω από την πιθανολογούμενη δόξα τους.
Σταχυολογώντας από τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, ορισμένοι δίνουν φέτος προτεραιότητα στους Αμερικανούς συγγραφείς, λαμβάνοντας υπόψη πως το λογοτεχνικό Νόμπελ έχει εδώ και δεκαετίες να δοθεί στις ΗΠΑ. Από αυτή την άποψη συζητιούνται οι μυθιστοριογράφοι Μέριλιν Ρόμπινσον, Ντον Ντελλίλο και Τόμας Πύντσον, η διηγηματογράφος Λύντια Ντέιβις και ο ποιητής Τζον Άσμπερι. Κάποιοι, όμως, από αυτούς θεωρούνται είτε ιδιαιτέρως στυλίστες και περίπλοκοι, είτε εξόχως ανατρεπτικοί, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούνται απλώς λογοτεχνικά και βιολογικά γερασμένοι.
Πολλές πιθανότητες δίνονται για συγγραφείς εκτός Αμερικής: για τον Σύρο ποιητή Άδωνι, για τον Κενυάτη μυθιστοριογράφο και θεατρικό συγγραφέα Ngugi Wa Thiong’o, για τον Νορβηγό μυθιστοριογράφο Jon Fosse και για τον Νοτιοκορεάτη ποιητή Ko Un. Οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες ή έχουν ζήσει πολλά χρόνια εξόριστοι – και οι περισσότεροι γνωρίζουν πως η επιτροπή του Νόμπελ αρέσκεται να λαμβάνει υπόψιν της τέτοια κριτήρια.
Δεν θα πρέπει επίσης να αποκλείονται και μυθιστοριογράφοι όπως η Αμερικανίδα Τζόυς Κάρολ Όουτς, ο Αλβανός Ισμαήλ Κανταρέ, ο Ισπανός Χαβιέρ Μαρίας, που αποκαλείται και ως δεύτερος Μάρκες, ο Ιρλανδός Τζων Μπάλβιλ και ο Ούγγρος Λάζλο Κρασναχορκάι.
Περιέργως, μικρότερες πιθανότητες δίνονται σε συγγραφικές διασημότητες που έχουν διαβαστεί πολύ και στην Ελλάδα, όπως ο Ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι, ο Ινδός Σάλμαν Ράσντι, η Καναδή Μάργκαρετ Άτγουντ, ο Τσέχος (γράφει στα γαλλικά) Μίλαν Κούντερα και οι Βρετανοί Τομ Στόπαραντ, Τζούλιαν Μπαρνς και Χίλαρυ Μαντέλ.
Κλείνοντας, κανείς πλέον δεν πιστεύει πως έχει οποιαδήποτε πιθανότητα να διεκδικήσει το φετινό Νόμπελ ο «πολύς» Φίλιπ Ροθ (ΗΠΑ), που έμεινε πολλά χρόνια ανενεργός στις λίστες των υποψήφιων και έχει δηλώσει εδώ και καιρό πως έχει σταματήσει να γράφει.
