Μία αναζήτηση ακολουθώντας τα βήματα της ιστορίας κάνουμε μέσω του διαδικτύου. Ο Τριαντάφυλλος Ναούμ από την Κομοτηνή το 1969 ακολούθησε το δρόμο της ξενιτιάς. Στη δύσκολη αυτή διαδρομή συνάντησε δύο κοπέλες κι έναν άντρα από Τρίκαλα ή Καρδίτσα και μας απευθύνει έκκληση να τον βοηθήσουμε στην αναζήτησή του. Μία αναζήτηση με ασπρόμαυρο φόντο. Ο ίδιος τόσα χρόνια μετά θυμάται αυτή τη συνάντηση και ζητά να συναντηθεί με τους ανθρώπους που γνώρισε τότε. Μία αναζήτηση σε ασπρόμαυρο φόντο το καλοκαίρι του 1969.
Ο ίδιος μας διηγείται:
Είμαι από την Κομοτηνή και δεν έχω καμιά σχέση με Τρίκαλα & Καρδίτσα , πέρα από δύο καλούς φίλους από τον στρατό όπου συν υπηρετούσαμε .Ο ένας είναι ο Ν.Λ. από την Νυρεμβέργη και ο άλλος ο Δ.Φ. από την Καρδίτσα. Υπ’ όψιν ότι και με τους δύο διατηρούμε γερή φιλία έως και σήμερα και πρόσφατα λόγο του προβλήματος μου, γνώρισα και τον Γ.Τ.
Το πρόβλημά μου είναι ότι αναζητώ δύο κοπέλες και ένα παλικάρι που έτυχε να τους γνωρίσω σε ένα ξενοδοχείο των Αθηνών το 1969.
Θα σου επισυνάψω και την ιστορία μας και αν θα μπορούσες να με βοηθήσεις να τους βρω θα ήταν ένα δώρο για μένα.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ
Το 1969 ήταν μια εποχή που ακόμη ο κόσμος έφευγε άλλος για την Γερμανία, άλλος για την Αμερική και άλλος για τα βαπόρια. Ένας από αυτούς ήμουν και εγώ που θα έφευγα για τα βαπόρια. Ήταν μέσα Ιουλίου του 69 και εγώ με τον πατέρα μου είχαμε κατέβει στην Αθήνα και πήγαμε σε ένα ξενοδοχείο που ήταν επί της Αθηνάς κοντά στο Μοναστηράκι.
Το ξενοδοχείο λεγόταν Aγιος Γεώργιος και κάθε μέρα μαζί με τον πατέρα μου πηγαίναμε στον Πειραιά για να βρω εταιρία να μπαρκάρω.
Ένα μεσημέρι που γυρίσαμε στο ξενοδοχείο κάτω στην ρεσεψιόν γνώρισα δυο κοπέλες και ένα παλικάρι. Αυτοί ήταν ή Τρικαλινοί, ή Καρδιτσιώτες, και μπορεί να μην θυμάμαι ακριβώς, αλλά είναι σίγουρο ότι ήταν η από τον ένα νομό η τον άλλον.
Την μεταξύ τους σχέση δεν την θυμάμαι καθόλου, αν ήταν ξαδέρφια ή κοντοχωριανοί. Αλλά την ήμερα που γνωριστήκαμε ήταν 28 – 7 – 1969. Η μια από τις κοπέλες ήταν περίπου 17 χρονών, η άλλη περίπου 20, και το παλικάρι 22 με 25, και εγώ μόλις 15χρονος.
Αφού γνωριστήκαμε, σαχλαμαρίζαμε κάτω στην ρεσεψιόν με την κα. Βάσω την ξενοδόχα.
Και η ώρα είχε πάει 6 – 7 το απόγευμα και κάποια στιγμή μας λέει η κα. Βάσω.
Ρε σεις, αύριο θα φύγετε στα ξένα, τί κάθεστε εδώ και δεν πάτε μια βόλτα στον Πειραιά. Η ιδέα της κα. Βάσω μας άρεσε και αποφασίσαμε να πάμε μια βόλτα. Πραγματικά, πήγαμε πήραμε τον Ηλεκτρικό από το Μοναστηράκι και από πήγαμε στον Πειραιά. Εκεί, κάναμε βόλτες στο λιμάνι χαζεύοντας σκάφη και βαπόρια και συζητώντας για τις ζωές μας, για τα όνειρα μας, για τους δικούς μας κτλ. Και επιστρέψαμε στην Αθήνα με το τελευταίο τρένο και αφού βγήκαμε από τον σταθμό, αν και αργά είχε πάρα πολύ κόσμο και αποφασίσαμε να μείνουμε για λίγο ακόμη. Πραγματικά μείναμε αφού προηγουμένως πήγαμε και ανάψαμε και από ένα κερί στην Παναγιά να μας βοηθά στο εκκλησάκι που είναι μπροστά στον σταθμό στο Μοναστηράκι και μετά περπατώντας χαλαρά και χαζεύοντας βιτρίνες πήγαμε στο ξενοδοχείο μας. Η ώρα ήταν 1.30 περίπου και έτσι αποφασίσαμε να ανταλλάξουμε τις διευθύνσεις μας το πρωί με τον καφέ.
Το πρωί όταν κατέβηκα πληροφορήθηκα στην ρεσεψιόν ότι οι κοπέλες και το παλικάρι είχαν κατέβει πρωί, πρωί και αφού είχαν τηλεφωνήσει κάπου, έφυγαν βιαστικά και η ημέρα αυτή ήταν 29 Ιουλίου 1969.
Μια υπόθεση που κάνω εγώ για το ταξίδι τους είναι ότι:
Αν την ημέρα που έφυγαν από το ξενοδοχείο, έφυγαν και για την Γερμανία, εκείνη η μέρα ήταν 29-7-1969.
Αν πάλι για κάποιο άλλο λόγο καθυστέρησαν να φύγουν μια δυο μέρες η μια βδομάδα.
Τότε πιστεύω ότι μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου, θα πρέπει να έφυγαν και αυτοί.
Τώρα κάποιος από σας, που θα διαβάσει την επιστολή μου και κάτι του θυμίζει μια τέτοια ιστορία, ας κάνει μια έρευνα και από μόνος του.
Η συμβολή σας στην αναζήτηση μου αυτή, θα είναι επωφελείς για μένα και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων. Η αιτία που θέλω να ξαναδώ τα παιδιά αυτά, είναι καθαρά συναισθηματικοί λόγοι, γιατί είναι η πρώτη σελίδα της ζωής μου και θα ήθελα πολύ να τους έβρισκα για να έκλεινα πάλι μ’ αυτούς το βιβλίο της ζωής μου που ήδη έγραψα. Το βιβλίο μου είναι τελειωμένο από τον Ιούλιο του 2014 και καθυστερώ την έκδοση ψάχνοντας να βρω τα παιδιά αυτά.
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία με ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για την βοήθεια σας στην αναζήτηση μου. Αλλά και σε σας που αφιερώσατε λίγο από τον χρόνο σας να με διαβάσετε και μετά να συζητήστε το θέμα μου με τους γνωστούς και τους φίλους σας.
Με εκτίμηση και αγάπη.
ΝΑΟΥΜ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ
ΚΟΜΟΤΗΝΗ
ΤΗΛ 0030-25310-33853
FAX 0030-25310-33654
Kin 0030-6977- 423 – 356
