Του Χρήστου Σταμόπουλου, δικηγόρου
Σύρθηκαν κατηγορούμενοι επειδή συμπαραστάθηκαν στις καθαρίστριες του Νοσοκομείου, ενώ οι δημοσιογράφοι έκατσαν μαζί τους στο εδώλιο γιατί έγραψαν το ρεπορτάζ. Μηνυτής τους για δήθεν… συκοφαντική δυσφήμησή του ο ιδιώτης εργολάβος καθαριότητας του Νοσοκομείου. Ούτε στην Τουρκία του Ερντογάν να ήμασταν!Μετά από μια μακρόσυρτη (ενώ θα μπορούσε να λήξει με συνοπτικές διαδικασίες) δίκη στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Τρικάλων, που, με τις αλλεπάλληλες διακοπές της, κράτησε δύο μήνες (ούτε κακούργημα να ήταν!) οι επτά κατηγορούμενοι απαλλάχτηκαν των κατηγοριών, που σκαρώθηκαν σε βάρος τους.
Μήνυση και κατηγορητήριο ήταν οφθαλμοφανώς στημένα. Ήταν πρωτοφανή για καθεστώς Δημοκρατίας, στο οποίο ζούμε. Μας πηγαίνανε δεκαετίες ή και αιώνες πίσω, αφού μας ανάγκασαν, δικηγόρους και κατηγορούμενους, να υπερασπιστούμε ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα που ισχύουν από τη Γαλλική Επανάσταση και είναι κατοχυρωμένα στο Σύνταγμά μας.
Ο εργολάβος που ουσιαστικά εκπροσωπούσε όλους τους ιδιώτες εργολάβους (κι αυτό δεν το έκρυβε) που έχουν εισβάλει τα τελευταία χρόνια στις δημόσιες υπηρεσίες, στα πλαίσια του τούρμπο νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, αμφισβήτησε τα δικαιώματα των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων, της απεργίας, του συνδικαλισμού, της κοινωνικής αλληλεγγύης και συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους εργαζόμενους, της έκφρασης του λόγου, της ελευθεροτυπίας και, τέλος, της ίδιας της δημοκρατίας!
Μιλάμε για τέτοιο θράσος από την πλευρά του εργολάβου, ο οποίος δεν πλήρωνε δεδουλευμένα μηνών των καθαριστριών, απέλυε ασυζητητί κάθε απλήρωτη εργαζόμενη που διαμαρτύρονταν, τις υποχρέωνε να υπογράφουν ότι πληρώνονταν χωρίς να έχουν πληρωθεί και που ακόμη ενίοτε χορηγούσε για την καθαριότητα του Νοσοκομείου ελλιπή υλικά, με κινδύνους για τη δημόσια υγεία.
Ε, αυτός ο εργολάβος (ένας απ’ τους πολλούς τέτοιους εργολάβους στην ελληνική επικράτεια), αφού με τις πράξεις και τις παραλείψεις του εγκαθίδρυσε μέσα στο –δημόσιο, παρακαλώ!- Νοσοκομείο Τρικάλων ένα καθεστώς εργασιακού Μεσαίωνα και τρομοκρατίας, το οποίο προκάλεσε την «εξέγερση» και τον «ξεσηκωμό», όπως κατέθεσαν οι ίδιες οι καθαρίστριες, αποπειράθηκε στη συνέχεια να τρομοκρατήσει τους κοινωνικούς αγωνιστές και ενεργούς πολίτες, αλλά και τους δημοσιογράφους, οι οποίοι απλώς έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Φανερός σκοπός του το χτύπημα της κοινωνικής αλληλεγγύης και η φίμωση του τύπου, με απώτερο στόχο την απομόνωση και καθυπόταξη των εργαζομένων στα άνομα και άπληστα συμφέροντά του.
Απ’ ότι φαίνεται, λειτούργησε σαν η αιχμή του συνόλου των εργολάβων καθαριότητας κατά του αναπτυσσόμενου λαϊκού κινήματος εναντίον τους. Γι΄ αυτό η απαλλαγή των κατηγορουμένων-συνδικαλιστών, αλληλέγγυων και δημοσιογράφων- αποκτά πρόσθετη σημασία και αξία.
