Το τελευταίο διάστημα επικρατεί φαινομενική ηρεμία στην εκπαίδευση, ηρεμία όμως η οποία εγκυμονεί καταιγίδες για τους εργαζόμενους γενικότερα, αλλά και για τους εκπαιδευτικούς ειδικότερα.
- Οι αυξήσεις-κοροϊδία των λίγων ευρώ θα εξανεμιστούν όχι μόνο από την γενικότερη φορολογική καιταγίδα (ΦΠΑ 24% κτλ), αλλά και με την μείωση του αφορολόγητου και την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Αυτό σημαίνει μείωση των ονομαστικών εισοδημάτων μας.
- Όχι μόνο δεν θα γίνει κανένας μόνιμος διορισμός, αλλά θα γίνουν και ακόμα λιγότερες προσλήψεις αναπληρωτών, μέσα από τις διατάξεις του Υπουργείου για τα νηπιαγωγεία και τα ολοήμερα σχολεία. Στην δευτεροβάθμια, οι κινητοποιήσεις, κυρίως των αναπληρωτών, ανάγκασαν τον υπουργό να αποσύρει το νέο-άδικο-σύστημα προσλήψεων, δεν υπάρχει όμως κανένας λόγος για εφησυχασμό.
- Εντείνεται η ελαστικότητα και κινητικότητα των εκπαιδευτικών, σε μια προσπάθεια να καλυφτούν τα τεράστια κενά στην εκπαίδευση. Νομοθετήθηκε η κατάργηση του διευκολυντικού τρίωρου για τα εργαστήρια Φυσικής-Πληροφορικής και η διάθεση εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας όχι μόνο στην πρωτοβάθμια, αλλά και στα ΙΕΚ. Είναι φανερή η προσπάθεια να καλυφθούν όπως-όπως οι τρύπες, σε βάρος όμως των οργανικών μας και του εργασιακού μας ωραρίου. Ας δούμε έναν εκπαιδευτικό ο οποίος θα διδάσκει σε δημοτικό, γυμνάσιο και ΙΕΚ την ίδια εβδομάδα και θα καταλάβουμε τι σημαίνει «εργαζόμενος λάστιχο».
- Μέσα από την περίφημη επιτροπή διαλόγου, το μακρύ χέρι της κυβέρνησης δηλαδή, ακούγονται προτάσεις για ενοποιήσεις ειδικοτήτων, κατηγοριοποιήσεις σχολείων, τετράχρονο Γυμνάσιο και δίχρονο Λύκειο και άλλες φαεινές, οι οποίες χρήζουν προσοχής. Η επικινδυνότητα τέτοιων προτάσεων, όταν εφαρμόζονται, φαίνεται στην ειδική αγωγή, με το πέταγμα από την εκπαιδευτική διαδικασία μαθητών και εκπαιδευτικών ειδικής, στο όνομα επιστημονικοφανών προτάσεων.
Είναι φανερό ότι ο κλάδος όχι μόνο δεν πρέπει να εφησυχάσει, αλλά να συσπειρωθεί στο συνδικάτο, να συζητήσει, να πάρει αποφάσεις και να δράσει.
Αυτό όμως προϋποθέτει μια ζωντανή ΕΛΜΕ, η οποία θα είναι παρούσα, θα παίρνει πρωτοβουλίες και θα είναι κοντά στους συναδέλφους. Δυστυχώς, η ΔΑΚΕ, με πρόσχημα την μη συγκρότηση του Δ.Σ. και με διάφορους τακτικισμούς (αποχωρήσεις, προαπαιτούμενα, παρερμηνείες) φρέναρε ως το τέλος ουσιαστικά των μαθημάτων κάθε τέτοια κίνηση. Θεωρούμε ότι δεν αξίζει στους εκπαιδευτικούς μια τέτοια κατάσταση, η οποία μόνο απαξίωση, απογοήτευση και διάλυση φέρνει στον κλάδο.
Η Αγωνιστική Κίνηση ήταν ξεκάθαρη στο θέμα της συγκρότησης και κίνησης του σωματείου: Μόνιμη άποψη μας είναι η συγκρότηση προεδρείου σε πολιτική κι όχι αναλογική βάση. Από την στιγμή που δεν υπήρχαν όροι πολιτικής συμφωνίας, ψηφίζουμε λευκό στις διαδικασίες. Από την άλλη όμως, ακόμα και χωρίς προεδρείο, το Δ.Σ. μπορεί να λειτουργεί και να παίρνει αποφάσεις σε ζητήματα που αφορούν τους εκπαιδευτικούς και την εκπαίδευση. Έτσι, στηρίξαμε την (όχι επιτυχημένη είναι αλήθεια, αλλά πρώτη μετά από 2 χρόνια!) εκδήλωση της ΕΛΜΕ για το ασφαλιστικό, στηρίξαμε ψηφίσματα για την εκπαίδευση και άλλες εξελίξεις στην κοινωνία, την επίσκεψη στον δήμαρχο Τρικκαίων για την κατάσταση στα σχολεία, προτείναμε οργανωμένες επισκέψεις του Δ.Σ. στα σχολεία, (που η Αγωνιστική Κίνηση κάνει σχεδόν μόνη της δυστυχώς), προτείναμε εκδήλωση για το προσφυγικό.
Η άποψή μας είναι ότι το Δ.Σ πρέπει να εντείνει τις προσπάθειες του και να αναδείξει τα ζητήματα που αφορούν τον κλάδο, να συσπειρώσει τους συναδέλφους, να ζητήσει την ενεργό στήριξη και συμμετοχή τους, να παλέψει, δίπλα στους άλλους εργαζόμενους και τον λαό ενάντια στην πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ-ΟΟΣΑ-Κυβέρνησης. Να χτυπήσει τους ταξικούς φραγμούς, να απαιτήσει το δικαίωμα στις σπουδές και την δουλειά. Να ζητήσει μόνιμους διορισμούς, ενάντια στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Να παλέψει για δημόσια δωρεάν παιδεία.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
