Τα Τρίκαλα Θεσσαλίας, αποτελούν αναμφισβήτητα το συναπάντημα των πολιτισμών, αποπνέουν το βάρος της ιστορίας που τα ακολουθεί, δημιουργούν προσδοκίες και καταφέρουν να τις επιβεβαιώσουν.
Και όταν βγεις, έστω και λίγο έξω από την πόλη, θα έρθεις σε επαφή με τους κάμπους, με την παραγωγική διαδικασία, αλλά και με τα τείχη των βουνών, με το βαθύ πράσινο του δάσους, με τα νερά, με το χιόνι.
Το λέω με βεβαιότητα, η φύση αναδεικνύεται κυρίαρχη. Και στα περίχωρα, αλλά και μέσα στην πόλη. Και οι κάτοικοι το αποδέχονται, το συντηρούν. Αναβαθμίζουν την εικόνα της πόλης. Παίρνουν ένα ποδήλατο και ξεκινάνε μία βόλτα ηρεμίας και χαλάρωσης. Και μαζί τους και εμείς, εδώ στην πανάρχαια αυτή γη, τη γενέτειρα του Ασκληπιού.
Ο Ληθαίος είναι παραπόταμος του Πηνειού, και χαρίζει στα Τρίκαλα εικόνες πανέμορφες και ταυτόχρονα δίνει το προνόμιο στην πόλη να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις ελάχιστες ελληνικές πόλεις που τις διασχίζει ποτάμι. Η κεντρική γέφυρα, ενώνει την κεντρική πλατεία της πόλης με την οδό Ασκληπιού, τον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης, ο οποίος σφύζει από ζωή, φιλοξενώντας δεκάδες μπαράκια και εστιατόρια. Η γέφυρα αυτή έχει μακρόχρονη ιστορία. Πρόκειται για μεταλλική κατασκευή του 1886, η οποία δημιουργήθηκε από Γάλλους μηχανικούς. Τα τελευταία 20 περίπου χρόνια, στο πλαίσιο της γενικότερης ανάπλασης, από τη γέφυρα αυτή περνάνε μόνο πεζή και φυσικά ποδήλατα.
Στην παλιά πόλη
Δύο από τις παλαιότερες συνοικίες της πόλης είναι το Βαρούσι και τα Μανάβικα. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας και έως το 1930, αποτέλεσε την αρχοντική συνοικία της πόλης και για το λόγο αυτό σήμερα συναντάμε εδώ ένα σημαντικό αριθμό διατηρητέων και κτιρίων και αρχοντικών εκείνης της περιόδου. Σε αυτή την πλευρά της πόλης, συναντάμε πολλές βυζαντικές αλλά και μεταβυζαντινές εκκλησίες Ξεχωρίζει εκείνη του Αγίου Στεφάνου που χρονολογείται το 1896 και έχει χτιστεί στη θέση της παλιότερης, βυζαντινής εκκλησίας που καταστράφηκε των Αναργύρων. Η Παναγία Φανερωμένη του 1853, η Αγία Μαρίνα του 1766, η Αγία Επίσκεψη του 1543 και ο Άγιος Δημήτριος του 1580, είναι ενδεικτικά μερικές ακόμη από τις πάμπολλες εκκλησίες του Βαρουσίου. Συνεχίζοντας το περπάτημα, θα συναντήσουμε την συνοικία Μανάβικα, με τη χαρακτηριστική παραδοσιακή αρχιτεκτονική . Εδώ κατά κύριο λόγο συναντάμε σήμερα τα γνωστά τσιπουράδικα της πόλης.
Μετά τις γέφυρες του Ληθαίου, συναντάμε το πανέμορφο βυζαντινό φρούριο το οποίο κατασκεύασε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α΄ τον 6ο αι. στα θεμέλια της ακρόπολης της αρχαίας πόλης της Τρίκκης. Στη συνέχεια η ιστορία θέλει το κάστρο αυτό να καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς το οποίο το ενίσχυσαν και στα μέσα του 17ουαι. πρόσθεσαν τον πύργο με το ρολόι, ο οποίος αποτελούσε τον παλαιότερο στην τουρκοκρατούμενη χώρα. Στη συνέχεια όμως τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής το κατέστρεψαν και σήμερα το βλέπουμε σε απομίμηση.
Το μουσουλμανικό τέμενος
Φεύγοντας από το κέντρο και ακολουθώντας τις οδούς Κοραή, Καποδιστρίου και Καρδίτσας θα οδηγηθείτε στη νότια είσοδο της πόλης όπου βρίσκεται το Κουρσούμ-Τζαμί, ένα επιβλητικό μουσουλμανικό τέμενος που χτίστηκε με χρήματα του γιου του Σουλεϊμάν, Οσμάν Σαχ Πασά, τον 16ο αιώνα, σε ανάμνηση της θεραπείας του, εδώ στα Τρίκαλα. Ο μολυβδοσκέπαστος θόλος χάρισε στο κτίσμα το όνομά του καθώς στα τούρκικα «κουρσούμ» σημαίνει μόλυβδος. Το κτίριο συγκαταλέγεται στη λίστα της Unesco, με προστατευόμενα μνημεία και δίνεται προς χρήση, για ήπιες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Στο μεγαλύτερο θεματικό χριστουγεννιάτικο πάρκο της Ελλάδας
Χριστουγεννιάτικη γιορτή, σε ημέρες λειτουργίας, επισκέπτες και έκταση, δικαίως αποκαλείται η πρωτεύουσα των Χριστουγέννων στην Ελλάδα. Ήταν 9 Δεκεμβρίου του 2011 όταν ο Άη Βασίλης μεταμόρφωσε τον Μύλο Ματσόπουλου, στα Τρίκαλα, στο μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο θεματικό πάρκο της Ελλάδας, τον « Μύλο των Ξωτικών». Τα παλιά φουγάρα πήραν μπροστά και από τότε δουλεύουν ασταμάτητα, με μοναδικό σκοπό να προσφέρουν χαρά σε μικρούς και μεγάλους. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, κάτι καινούριο συμβαίνει στον Μύλο των Ξωτικών… Μια νέα ιστορία που θα ταξιδέψει μικρούς και μεγάλους σε μια άλλη εποχή! Κάποιοι… επισκέπτες, μόλις έμαθαν για τον Μύλο των Ξωτικών και τον θησαυρό του Άη Βασίλη, αποφάσισαν πως πρέπει να κατακτήσουν το νησί του. Πώς είναι άραγε οι πειρατές… Είναι όλοι άγριοι και τρομακτικοί , ή μήπως κάποιοι είναι φιλικοί και ευχάριστοι; Ταξιδεύουν μήνες και είναι πολύ κουρασμένοι, πέρασαν από πολλά λιμάνια, με τρικυμία και πολλές δυσκολίες, παρέα με παπαγάλους και μαϊμούδες, για να προλάβουν στις 25 Νοεμβρίου, να είναι στα εγκαίνια των εορταστικών εκδηλώσεων.
Αναλυτικότερα η γιορτή αυτή η οποία σχεδιάζεται από το δήμο Τρικκαίων, στο πάρκο του Μύλου Ματσόπουλου, αποτελείται από συνολικές εγκαταστάσεις 3.500 μέτρων οι οποίες βρίσκονται σε ένα κτήμα 90 στρεμμάτων στη δυτική άκρη της πόλης, κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό.
Τα πρώτα κτίσματα του Μύλου ανεγέρθηκαν το 1884 από τους αδελφούς Αγαθοκλή για να στεγάσουν τον μεγαλύτερο κυλινδρόμυλο των Βαλκανίων, ενώ λίγο αργότερα ξεκίνησε να λειτουργεί εδώ και το πρώτο μακαρονοποιείο της Ελλάδας. Μετά τον θάνατο του τελευταίου ιδιοκτήτη, Ιωάννη Ματσόπουλου (1977), οι εγκαταστάσεις κατέληξαν στον Δήμο Τρικκαίων από τον οποίο και αναπαλαιώθηκαν.
πηγη : http://www.fnl-guide.com/gr/el/destinations/proorismoi-trikala/
