Μετά από την αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την απερχόμενη κυβερνητική πλειοψηφία ξεκινάει μία νέα εποχή για την κοινωνία και την χώρα. Οι επόμενες εθνικές εκλογές θα βρουν την Αριστερά στην κεφαλή των πολιτικών εξελίξεων, ενώ οι συσχετισμοί θα αποτελέσουν βαρόμετρο γενικότερων αλλαγών και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το κεντρικό ερώτημα που τίθεται μετά από την λήξη του μνημονιακού κύκλου δεν είναι άλλο από τα ποια ακριβώς θα είναι τα στοιχεία αλλαγής για την επόμενη ημέρα που σχεδιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Με ποιους τρόπους θα θέσει σε κίνηση την κοινωνική ανασυγκρότηση και με σε ποιο πλαίσιο θα τοποθετήσει την αριστερή διακυβέρνηση της χώρας.
Το βασικό σημείο διαφοροποίησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και οι άξονες δράσης που προκρίνει. Η αλλαγή του οικονομικού μείγματος και οι αδιαπραγμάτευτες κοινωνικές προτεραιότητες που τίθενται από τις δεσμεύσεις της ΔΕΘ μπορούν να αντιστρέψουν την αρνητική φορά της λιτότητας και να επανεκκκινήσουν την βαλτωμένη μικρομεσαία οικονομία. Ταυτόχρονα, η άμεση ανακούφιση των οξύτατων κοινωνικών αναγκών και η θεραπεία των παθογενειών που δημιούργησε το σύστημα διαφθοράς και διαπλοκής θα δικαιώσουν τα επιτακτικά αιτήματα των πολιτών για δικαιοσύνη εδώ και τώρα.
Η ευρωπαϊκή διάσταση της διαπραγμάτευσης του ελληνικού οικονομικού προγράμματος αποτελεί επίσης ένα πολύ κρίσιμο πεδίο, στο οποίο θα δοκιμαστεί η κυβέρνηση της Αριστεράς. Οι χειρισμοί των προηγούμενων κυβερνήσεων, η ενδοτικότητά τους και οι παγίδες που επιχειρούν να στήσουν στη χώρα οι αρχιτέκτονες της ευρωπαϊκής λιτότητας θα αποτελέσουν τα μεγάλα εμπόδια που θα πρέπει να υπερβεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να επιτύχει την αλλαγή του οικονομικού μείγματος και την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους. Ο δρόμος αυτός θα είναι γεμάτος παγίδες και εκβιασμούς, η υπέρβαση των οποίων απαιτεί την ενεργή στήριξη των πολιτών και την ταυτόχρονη δημιουργία συμμαχιών με τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Όμως, η πορεία προς τις εκλογές αποτελεί καθαυτή μία σημαντική πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ και για την ίδια την κοινωνία. Η γνωστή πλέον στρατηγική του φόβου που αναμένεται να κινητοποιήσουν και πάλι οι δυνάμεις της συντήρησης δεν πρέπει να τρομάξει τους πολίτες. Η αλλαγή του οικονομικού και πολιτικού μείγματος που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη δαιμονοποιηθεί από τους μνημονιακούς πολιτικούς σχηματισμούς, με την στήριξη κοινοτικών θεσμικών παραγόντων που επιχειρούν να ανακόψουν την δυναμική μιας προοδευτικής αλλαγής στην Ελλάδα. Η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα αυτά θα πρέπει να βασίζεται σε ορθολογικά επιχειρήματα και στην ψύχραιμη ανάλυση που απαιτείται, ώστε να μην επιτρέψει στο κλίμα κινδυνολογίας να επισκιάσει την προεκλογική εκφορά του προγραμματικού του λόγου.
Με αυτά τα δεδομένα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να συσπειρώσει όλους τους πολίτες της χώρας γύρω από μία συγκροτημένη προσπάθεια ανατροπής των δεδομένων που δημιούργησε η χρόνια λιτότητα στη χώρα. Η προσπάθεια αυτή θα στεφθεί με επιτυχία μόνο αν συνοδεύεται από αποφασιστικότητα και προσήλωση στην πολιτική ηθική που διακρίνει διαχρονικά την Αριστερά. Με αυτή την πυξίδα, είναι βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να αποτελέσει την δύναμη ελπίδας για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και να αναλάβει το τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας.
Παναγιώτα Δριτσέλη
