Πριν λίγα χρόνια, τέσσερις νέοι άνθρωποι, εργαζόμενοι, μπαμπάδες αποφάσισαν να αφήσουν τις δουλειές τους και να κυνηγήσουν μια νέα καριέρα στο διαδίκτυο.
Η ιδέα τους μεγαλοφυής, αφού τους έχει ανταμείψει ήδη με αρκετά εκατομμύρια. Κάπως έτσι, από ένα τσέλο και ένα πιάνο, άρχισαν την πορεία τους οι “Piano Guys”, οι μπαμπάδες δηλαδή που έφτιαξαν συγκρότημα και σαρώνουν στο You Tube.
Αυτοί οι τύποι που αποφάσισαν να κάνουν την τρέλα τους επάγγελμα, έχουν προσελκύσει πάνω από 20 εκατομμύρια viewers σε λο τον κόσμο που τους παρακολουθούν να κοπανάνε μακαρίως τα μουσικά τους όργανα μονίμως περιτριγυριζόμενοι από τολύπες ομίχλης, σε μια performance που χαρακτηρίζεται από σαχλά συναισθηματική μέχρι και μαγική.
Τι ακριβώς κάνουν οι ανορθόδοξοι μουσικοί; Παίζουν κυρίως κομμάτια του κλασσικού ρεπερτορίου, σε διάφορα απίθανα και πανέμορφα μέρη, όπως… στο Σινικό Τείχος στην Κίνα, αλλά και κάτω από το επιβλητικό – και εμβληματικό – άγαλμα του Ιησού στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Αλλο γύρισμα είχαν κάνει δίπλα σε μια σειρά από… Batmobiles.
Μέχρι πρότινος, έπαιρναν τα μουσικά τους όργανα και άρχιζαν να παίζουν οπουδήποτε εκτός από σκηνές και αίθουσες, όπως έχουμε συνηθίσει.
“Βγάζοντας τα κλασικά όργανα έξω από το πλαίσιο μια αίθουσας συναυλιών και τοποθετώντας τα σε έναν γκρεμό, σε μια μαγευτική παραλία ή σε ένα τρένο εν κινήσει, σημειώσαμε εκπληκτική επιτυχία στο You Tube”, λένε.
Όλο αυτό ξεκίνησε, ως συνήθως, εντελώς τυχαία, όταν ένα κατάστημα πιάνων με ονομασία “The Piano Guys”, στη Γιούτα, τους ζήτησε να φτιάξουν ένα διαφημιστικό βιντεάκι που θα ανέβαζαν στο You Tube και το Facebook, για να προβάλουν το κατάστημα. Όλα έκτοτε πήραν τη μορφή χιονοστιβάδας. Ενα από τα μέλη του συγκροτήματος θυμάται ότι, μέσα σε χρόνο μηδέν, οι τέσσερίς τους είχαν 54 βίντεο στο You Tube, 600 εκατ. views, τέσσερα άλμπουμ με τη Sony και 3,7 εκατ. εγγεγραμμένους στο You Tube. Η ειρωνεία; Δεν κατάφεραν να πουλήσουν ούτε ένα πιάνο από το κατάστημα που κλήθηκαν να διαφημίσουν.
Το 2012 υπέγραψαν συμβόλαιο με τη Sony και, αφού αρνήθηκαν να πληρώνονται από τα δικαιώματα, μοιράζονται τα κέρδη με τη Sony ως… συνεταίροι, ενώ συνεχίζουν να χρηματοδοτούν τις μουσικές παραγωγές τους και τη διαφήμισή τους. Η φήμη τους γιγαντώθηκε και τελικά από τους γκρεμούς και τα τρένα κλήθηκαν να παίξουν επί σκηνής στο θρυλικό Carnegie Hall. Μια σκηνή που στο παρελθόν έχει σηκώσει ιερά τέρατα, όπως οι Τσαϊκόφσκι, Μαρία Κάλλας και Μπομπ Ντίλαν.
Παρά τη φήμη τους και τα πλούτη τους, επιμένουν στη συνταγή που τους έκανε διάσημους. Φτιάχνουν βίντεο με χαμηλό μπάτζετ που δεν ξεπερνά τις 5.000 δολάρια, ενώ τα διάφορα σκηνικά, τα ελικόπτερα, οι κάμερες και ο υπόλοιπος εξοπλισμός προσφέρονται από φίλους, συνεργάτες και υποστηρικτές του γκρουπ.
Στο τέλος, όμως, οι αντισυμβατικοί μουσικοί, ξαναγίνοται μπαμπάδες κι επιστρέφουν πάντα στα παιδιά τους – 16 τον αριθμό – για να μπουν μαζί τους στα άδυτα της σύγχρονης ποπ μουσικής σκηνής.
Οι ίδιοι αποδίδουν την επιτυχία τους στους προσωπικούς τόνους που δίνουν σε κάθε τους εμφάνιση στο διαδίκτυο. Αφιερώνουν τα κομμάτια στους γονείς τους, στα παιδιά τους, στις συζύγους, στον Θεό ή ακόμα και στους… παππούδες τους, μπλέκοντας το ταλέντο με μια παράξενη οικειότητα. Στόχος τους εξάλλου είναι ακριβώς αυτό: το να αγγίζουν τις ζωές των θαυμαστών τους σε ένα πιο προσωπικό επίπεδο. Αυτός είναι, λένε, ο καλύτερος τρόπος για να μη γεράσει ποτέ η ανθρώπινη ψυχή.
Χ.Ρ.
