“Οι άνθρωποι καθώς είναι εξοικειωμένοι διαρκώς με τις δικές τους αρετές, αποδέχονται τους ομοίους τους και θεωρούν ξένο κάθε τι το διαφορετικό” μας έλεγε ο Επίκουρος πριν από 2.300 χρόνια και αυτό βλέπουμε να ισχύει ακόμη και σήμερα. Οι παλαιές και οι νέες μορφές διακρίσεων και μισαλλοδοξίας εξακολουθούν να διαιρούν τις κοινωνίες σε όλο τον κόσμο.
Γράφει ο Αριστοτέλης Κωλώτης ΚερασοβίτηςΟι διακρίσεις μπορούν να λάβουν πολλές μορφές κρυφές η φανερές δημόσιες η ιδιωτικές και τα θύματα είναι συνήθως τα άτομα η ομάδες ατόμων που θεωρούνται διαφορετικοί, λόγω της φυλής, του χρώματος, του φύλου της γλώσσας, της θρησκείας, των πολιτικών η άλλων πεποιθήσεων της εθνικής η κοινωνικής προέλευσης, της περιουσιακής κατάστασης, του τόπου γέννησης, της αναπηρίας η του σεξουαλικού τους προσανατολισμού μας εξηγεί η Navi Pillay Ύπατη Αρμοστής των Η.Ε για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Μπορεί να πάρουν την μορφή του θεσμοθετημένου ρατσισμού η της εθνοτικής διαμάχης και να εκδηλώνονται με επεισόδια μισαλλοδοξίας και απόρριψης πέρα από κάθε έλεγχο.
Ένα παράδειγμα είναι ο ισχυρισμός που προβάλουν κάποιοι ότι η διαφορετικότητα έχει βιολογική βάση, ο οποίος όχι μόνο δεν υποστηρίζεται από επιστημονικά δεδομένα τα οποία δέν είναι της ώρας να αναλύσω, αλλά μπορεί να οδηγήσει και σε επικίνδυνα μονοπάτια. Συγκεκριμένα ο ισχυρισμός αυτός οδηγεί στην προκατάληψη απέναντι σε ορισμένα άτομα η έθνη και τελικά στο ρατσισμό. Ακραία παραδείγματα είναι αυτά των Ευρωπαίων, που όταν ανακάλυπταν τον υπόλοιπο κόσμο πίστευαν ότι οι άνθρωποι από άλλες ηπείρους ήταν κατώτεροι και τους χρησιμοποιούσαν ως σκλάβους στις φυτείες αλλά και των Γερμανών, που κατά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο στηρίχτηκαν σε τέτοιες πεποιθήσεις, για να εξοντώσουν ολόκληρους λαούς.
Επίσης το γεγονός ότι οι διακρίσεις γεννούν τον ρατσισμό το διαπιστώνουμε στα παιδιά όταν εκείνα εκφράζουν την έκπληξή τους, τον οίκτο τους, τη δυσαρέσκειά τους, όταν κοροϊδεύουν και απομακρύνουν κάποιες φορές όποιον αποκλίνει από τη συνηθισμένη και γνώριμη εξωτερική εμφάνιση και βλέπουμε τις ατομικές ιδιαιτερότητες να μετατρέπονται σε στόχο επιθετικής συμπεριφοράς και ρατσιστικών εκδηλώσεων.
Γι’ αυτό τον λόγο τα Ηνωμένα έθνη στις 10 Δεκεμβρίου του 2009 ζήτησαν από όλο τον κόσμο να αγκαλιάσει την διαφορετικότητα και να δώσει τέλος στις διακρίσεις. Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι ναι μεν οι άνθρωποι μπορεί να είναι διαφορετικοί σε μια σειρά από εξωτερικά και σωματικά χαρακτηριστικά, αλλά είναι ίσοι στα δικαιώματα που αφορούν την ζωή την ελευθερία την αξιοπρέπεια, την παιδεία, την εργασία την δικαιοσύνη κ.τ.λ.
Εσείς μπορεί να γελάτε μαζί μου που είμαι διαφορετικός αλλά και εγώ γελώ μαζί σας που είστε όλοι ίδιοι…
