ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΛΑΝΟΤΕΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος – Ήταν μια ημέρα σαν σήμερα το 2008. Πριν από ακριβώς οκτώ χρόνια. Το ρολόι έδειχνε περίπου 21:00, όταν ένας 15χρονος μαθητής, ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού, Επαμεινώνδα Κορκονέα, στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλλα στα Εξάρχεια.
Το χρονικό
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Μια παρέα 4-5 παιδιών, ανάμεσα τους και ο Αλέξανδρος, κατηφορίζουν τα Εξάρχεια. Λίγο νωρίτερα είχαν έναν διαπληκτισμό με δύο ειδικούς φρουρούς που επέβαιναν σε περιπολικό: τον Επαμεινώνδα Κορκονέα και τον Βασίλη Σαραλιώτη.
Κι ενώ όλα έδειχναν πως το περιστατικό είχε λήξει, με το περιπολικό να αποχωρεί, στη συνέχεια οι Κορκονέας και Σαραλιώτης επιστρέφουν με τα πόδια στο σημείο. Εκεί, ο Κορκονέας, αφού ζήτησε τον λόγο από τους νεαρούς, σήκωσε το όπλο του και πυροβόλησε δύο φορές. Ο 15χρονος μαθητής έπεφτε νεκρός και η δολοφονία του έβαλε φωτιά σε όλη τη χώρα.
Ο Αλέξανδρος διακομίζεται στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όμως είναι πλέον πολύ αργά. Οι γιατροί διαπιστώνουν απλώς το θάνατό του.
Σύμφωνα με το πόρισμα του ιατροδικαστή, η μία από τις δύο σφαίρες από το υπηρεσιακό περίστροφο του Επαμεινώνδα Κορκονέα διαπέρασε την καρδιά του μικρού Αλέξανδρου και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο. Ο θάνατος του 15χρονου ήταν ακαριαίος.
Οι δύο ειδικοί φρουροί φεύγουν και στη συνέχεια ενημερώνουν με τον ασύρματο, ισχυριζόμενοι πως είχαν δεχθεί επίθεση, ενώ διακινούνται και σενάρια περί εξοστρακισμού της σφαίρας.
Το βίντεο, όμως, μιας νεαρής γυναίκας που είχε καταγράψει ό,τι είχε συμβεί, αλλά και οι μαρτυρίες αρκετών πολιτών, που είχαν δει τον Κορκονέα να σημαδεύει και να ρίχνει, πυροδοτούν την οργή των νέων.
Ημέρες βίας, οργής και φωτιάς
Η εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη, όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του, ήταν αρκετή, ώστε να πυροδοτήσει τη θρυαλλίδα ενός απίστευτου κύματος αγανάκτησης κι ενός ραγδαίου ξεσηκωμού της νεολαίας.
Η είδηση της δολοφονίας του νεαρού μαθητή διαδίδεται αστραπιαία σε ολόκληρη τη χώρα, μέσω του Διαδικτύου και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Η οργή ξεχειλίζει και εκδηλώνεται με γεωμετρική πρόοδο στα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, με εκτενή επεισόδια, φθορές και εμπρησμούς, σε σπίτια, καταστήματα και σταθμευμένα οχήματα.
Το κέντρο της Αθήνας μετατρέπεται ήδη από τις αμέσως επόμενες ημέρες μετά το τραγικό συμβάν σε ένα πραγματικό πεδίο μάχης. Από τη μια πέτρες, καδρόνια, μολότοφ και φωτιές, από την άλλη εκτεταμένη χρήση χημικών, δακρυγόνων και βομβίδων κρότου λάμψης. Τα διεθνή ΜΜΕ διακόπτουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα την κανονική ροή των προγραμμάτων τους και μεταδίδουν live εικόνα από την ελληνική πρωτεύουσα. Μιλούν για πρωτοφανή επεισόδια, αλλά εστιάζουν πάντα στο συμβάν: στον άδικο χαμό ενός μικρού παιδιού.
Οι περιοχές περιμετρικά του Πολυτεχνείου θυμίζουν εμπόλεμη ζώνη. Η βρετανική εφημερίδα Guardian αναπαράγοντας τα σχόλια της «Καθημερινής», χαρακτηρίζει τις ταραχές ως «τις χειρότερες στην Ελλάδα από το 1974, οπότε και αποκαταστάθηκε η δημοκρατία». Τα περισσότερα διεθνή μέσα ενημέρωσης αφιερώνουν εκτενή ρεπορτάζ στο γεγονός που πυροδότησε τα περιστατικά της βίας. Το δε BBC χαρακτηρίζει τα γεγονότα ως «εξέγερση».
Η στάση των πολιτικών προσώπων
Ομόθυμη είναι η καταδίκη του περιστατικού από την πολιτεία, ενώ συλλυπητήριες επιστολές απέστειλε στην οικογένεια του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ο πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής αλλά και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος μάλιστα χαρακτηρίζει τη δολοφονία ως «τραύμα στο κράτος δικαίου της Ελλάδος».
Τη βραδιά που δολοφονείται ο 15χρονος μαθητής στα Εξάρχεια, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, βρίσκεται σε κομματική εκδήλωση στις Σέρρες. Προς τιμήν του, και αμέσως μόλις ενημερώνεται για το περιστατικό, ο κ. Παυλόπουλος μεταβαίνει άμεσα στην Αθήνα και έπειτα από δηλώσεις, υποβάλλει ο ίδιος μαζί με τον υφυπουργό την παραίτησή του για το περιστατικό, για λόγους ευθιξίας. Παρά ταύτα, οι παραιτήσεις δεν γίνονται αποδεκτές από τον Κώστα Καραμανλή.
Παράλληλα, ο ίδιος απευθύνει έκκληση για ηρεμία, τονίζοντας ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα όσων επιθυμούν να διαδηλώνουν, αλλά χωρίς αυτό να συνεπάγεται καταστροφή περιουσιών. Τα όσα λέει, όμως, δεν εισακούονται. Από τη Βόρεια Ελλάδα μέχρι την Κρήτη, τα μεγάλα αστικά κέντρα γνωρίζουν απίστευτης έκτασης επεισόδια, με αποκορύφωμα τα όσα διαδραματίζονται στην Αθήνα, παραμονές και ανήμερα της κηδείας του 15χρονου μαθητή. Ερμού, Καπνικαρέα, Πατησίων, Λεωφόρος Αλεξάνδρας, Πανεπιστημίου, Σταδίου, Ζωγράφου γίνονται δρόμοι και περιοχές φωτιάς αλλά και εκτεταμένων επεισοδίων. Στο Σύνταγμα, το ήδη από μέρες στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο παραδίδεται στις φλόγες.
Η κηδεία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου
Το ημερολόγιο γράφει 9 Δεκεμβρίου 2008. Συγγενείς, φίλοι, συμμαθητές αλλά και πλήθος κόσμου συνοδεύει τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στην τελευταία του κατοικία, στο κοιμητήριο του Παλαιού Φαλήρου.
Μετά την κηδεία σημειώθηκαν επεισόδια πετροπόλεμου στην ευρύτερη περιοχή, κατά τα οποία τα ΜΑΤ έκαναν χρήση δακρυγόνων.
Η εκδίκαση της υπόθεσης για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ξεκινά έναν χρόνο αργότερα στις 15 Δεκεμβρίου 2009 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χαλκίδας, καθώς επικράτησε η άποψη πως μια δίκη στην Αθήνα θα προκαλούσε νέες καταστροφές στην πόλη.
Ύστερα από αλλεπάλληλες ενστάσεις, η διαδικασία μεταφέρεται τελικώς στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας, όπου τελικά η δίκη ξεκίνησε στις 20 Ιανουαρίου του 2010. Οι δυο αστυνομικοί φρουροί δήλωσαν αθώοι, το Δικαστήριο όμως του έκρινε ένοχους στις 11 Οκτωβρίου του 2010.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, ο Επαμεινώνδας Κορκονέας καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη και 15 μήνες για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο, ενώ και ο Βασίλης Σαραλιώτης κρίνεται ένοχος και καταδικάζεται σε ποινή φυλάκισης δέκα ετών.
Ο επίλογος
Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά τη δολοφονία, ο πεζόδρομος στα Εξάρχεια, η άλλοτε οδός Τζαβέλλα έχει μετονομαστεί σε οδό Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Εκεί στέκει μια μαύρη επιγραφή με τη φωτογραφία του 15χρονου μαθητή που γράφει: «Εδώ, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, εντελώς αναίτια, έσβησε το παιδικό χαμόγελο του αθώου δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τις σφαίρες αμετανόητων δολοφόνων».
Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου απασχολεί έως και σήμερα την ελληνική δικαιοσύνη. Μα, περισσότερο απασχολεί μια ολόκληρη κοινωνία που ακόμα φωνάζει μια λέξη που αφορά στον άδικο χαμό ενός μικρού παιδιού: «Γιατί».
